حديث و آيات:
245. خداوند، بداند
امام على عليه السلام: لا تُخَلِّفَنَّ وَراءَكَ شَيئا مِنَ الدُّنْيا فَإِنَّكَ تُخَلِّـفُهُ لاَِحَدِ رَجُلَيْنِ إِمّا رَجُلٌ عَمِلَ فيهِ بِطاعَةِ اللّهِ فَسَعِدَ بِما شَقيتَ بِهِ وَ اَمّا رَجُلٌ عَمِلَ فيهِ بِمَعْصيَةِ اللّه ِ فَشَقىَ بِما جَمَعْتَ لَهُ فَكُنْتَ عَوْنا لَهُ عَلَى الْمَعْصيَةِ وَ لَيْسَ أَحَدُ هذَيْنِ حَقيقا أَنْ تُو?ثِرَهُ عَلى نَفْسِكَ؛
پس از خودت، چيزى از دنيا بر جاى مگذار؛ زيرا آن را براى يكى از اين دو خواهى گذارد. يا كسى كه آن را در طاعت خدا به كار مى برد پس با چيزى كه تو با آن بدبخت شده اى، خوشبخت مى شود. و يا كسى كه با آن نافرمانى خدا را مى كند و با آنچه تو براى او فراهم كردى بدبخت مى شود. پس تو در نافرمانى [خدا] ياور او هستى و هيچ يك از اين دو را شايسته نيست بر خودت مقدّم بدارى.