حديث و آيات:
169. نا اميدى، بزرگ ترين گناه
پيامبر صلي الله عليه و آله: يَبْعَثُ اللّه ُ المُقَنِّطينَ يَومَ القيامَةِ مُغَلَّبَةً وُجُوهُهُم ـ يَعنى غَلَبَةَ السَّوادِ عَلَى البَياضِ ـ فَيُقالُ لَهُمْ: هو?لاءِ المُقَنِّطونَ مِنْ رَحْمَةِ اللّه ِ؛
روز قيامت، خداوند، نااميد كنندگانِ مردم [از رحمت خود] را در حالى بر مى انگيزد كه رنگ صورتشان برگشته است و سياهى رويشان، بيشتر از سفيدى است و گفته مى شود: اينان، نااميدكنندگانِ مردم از رحمت خدا هستند!