حديث و آيات:
99. زخم زبان، از زخم شمشير بدتر است
قرآن كريم:
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنوا لا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ عَسى أَنْ يَكونوا خَيْرًا مِنْهُمْ وَ لا نِساءٌ مِنْ نِساءٍ عَسى أَنْ يَكُنَّ خَيْرًا مِنْهُنَّ وَ لا تَلْمِزوا أَنْفُسَكُمْ وَ لا تَنابَزوا بِالْأَلْقابِ بِئْسَ الاِسْمُ الْفُسوقُ بَعْدَ الاْيمانِ وَ مَنْ لَمْ يَتُبْ فَأُولئِكَ هُمُ الظّالِمونَ؛
اى كسانى كه ايمان آورده ايد! نبايد گروهى از مردان شما گروه ديگر را مسخره كنند، شايد آنها از اينها بهتر باشند و نه زنانى زنان ديگر را، شايد آنان بهتر از اينان باشند و يكديگر را مورد طعن و عيب جويى قرار ندهيد و به همديگر لقب هاى زشت ندهيد، بسيار بد است نام زشت پس از ايمان و كسانى كه توبه نكنند، ستمگرند.