حديث و آيات:
96. چشم بسته قبول نكنيد
پيامبر صلي الله عليه و آله: يُعَذِّبُ اللّه ُ اللِّسانَ بِعَذابٍ لايُعَذِّبُ بِهِ شَيْئا مِنَ الْجَوارِ حِ. فَيَقولُ: اَى رَبِّ! عَذَّبْتَنى بِعَذابٍ لَمْ تُعَذِّبْ بِهِ شَيْئا؟! فَيُقالُ لَهُ: خَرَجَتْ مِنْكَ كَلِمَةٌ فَبَلَغَتْ مَشارِقَ الاَْرْضِ وَ مَغارِبَها، فَسُفِكَ بِها الدَّمُ الْحَرامُ وَ انْتُهِبَ بِها الْمالُ الْحَرامُ وَ انْتُهِكَ بِها الْفَرْجُ الْحَرامُ؛
خداوند! زبان را عذابى دهد كه هيچ يك از اعضاى ديگر را چنان عذابى ندهد. زبان گويد: اى پروردگار! مرا عذابى دادى كه هيچ چيز را چنان عذاب ندادى؟! در پاسخش گفته شود: سخنى از تو بيرون آمد و به شرق و غرب زمين رسيد و به واسطه آن خونى به ناحقّ ريخته شد و مالى به غارت رفت و ناموسى هتك شد.