حديث و آيات:
92. زمينه ناامنى
امام صادق عليه السلام: اِنَّ اللّهَ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ اَ نْعَمَ عَلى قَوْمٍ بِالْمَواهِبِ فَلَمْ يَشْكُروا فَصارَتْ عَلَيْهِمْ وَبالاً، وَ ابْتَلى قَوْما بِالْمَصائِبِ فَصَبَروا فَصارَتْ عَلَيْهِمْنِعْمَةً؛
خداوند ـ عزّ و جلّ ـ به مردمى نعمت داد؛ اما آنان شكرش را به جاى نياوردند. در نتيجه، آن نعمت ها به زيان آنان تمام شد و [برعكس،] مردمى را به مصيبت ها گرفتار كرد؛ ولى آنان صبر كردند، در نتيجه، آن مصيبت ها براى آنان به نعمت مبدّل گشت.