حديث و آيات:
19. هدف از آفرينش
امام صادق عليه السلام: اِنَّ اللّهَ ـ تَبارَكَ وَ تَعالى ـ لَمْ يَخْلُقْ خَلْقَهُ عَبَثاً وَ لَمْ يَتْرُكْهُمْ سُدًى، بَلْ خَلَقَهُمْ لاِِظْهارِ قُدْرَتِهِ وَ لِيُكَلِّفَهُمْ طاعَتَهُ، فَيَسْتَوْجِبُوا بِذلِكَ رِضْوانَهُ وَ ماخَلَقَهُمْ لِيَجْلِبَ مِنْهُمْ مَنْفَعَةً وَ لا لِيَدْفَعَ بِهِمْ مَضَرَّةً، بَلْ خَلَقَهُمْ لِيَنْفَعَهُمْ وَ يوصِلَهُمْ اِلى نَعيمِ الاَْبَدِ؛
خداوند ـ تبارك و تعالى ـ ، آفريدگان خود را بيهوده نيافريد و آنان را به حال خود رها نكرد؛ بلكه آنها را آفريد تا قدرت خويش را نشان دهد و تكليف عبادت (اطاعت) خود را به دوش آنها نهد تا با آن، سزاوار خشنودى او شوند. آنان را نيافريد تا از آنها سودى ببرد و يا زيانى را به وسيله آنها از خود، دور سازد. بلكه آفريدشان تا به آنها سود برساند و آنها را به نعمت جاودان (بهشت) برساند.