حديث و آيات:
16. با خدا باش، پادشاهى كن
امام كاظم عليه السلام: لَمّا سُئِلَ عَنْ قَوْلِهِ تَعالى: «وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللّه ِ فَهُوَ حَسْبُهُ» ـ : اَلتَّوَكُّلُ عَلَى اللّه ِ دَرَجاتٌ، مِنْها اَنْ تَتَوَكَّلَ عَلَى اللّه ِ فى اُمورِكَ كُلِّها، فَما فَعَلَ بِكَ، كُنْتَ عَنْهُ راضيا، تَعْلَمُ اَ نَّهُ لايَاْلوكَ خَيْرا وَ فَضْلاً وَ تَعْلَمُ اَنَّ الْحُكْمَ فى ذلِكَ لَهُ، فَتَوَكَّلْ عَلَى اللّه ِ بِتَفويضِ ذلِكَ اِلَيْهِ، وَثِقْ بِهِ فيها وَ فى غَيْرِها؛
در پاسخ به سؤال از آيه «و هر كس به خدا توكّل كند، كفايت امرش را مى كند»: توكّل كردن بر خدا، درجاتى دارد: يكى از آنها اين است كه در تمام كارهايت به خدا توكّل كنى و هر چه با تو كرد، از او خشنود باشى و بدانى كه او نسبت به تو، از هيچ خير و تفضّلى كوتاهى نمى كند و بدانى كه در اين باره، حكم، حكم اوست، پس با واگذارى كارهايت به خدا، بر او توكّل كن و در آن كارها، و ديگر كارها به او اعتماد داشته باش.