يا داوُدُ!
بَلّـِغْ اَهْلَ الأَرضِ اِنّى حَبيبُ مَنْ اَحَبَّنى
وَ جليسُ مَنْ جالَسَنى
وَ مُؤْنِسٌ لِمَنْ اَنِسَ بِذِكْرى
وَ صاحِبٌ لِمَنْ صاحَبَنى
وَ مُختارٌ لِمَنِ اخْتارَنى
وَ مُطيعٌ لِمَنْ اَطاعَنى . . .
اى داود!
به زمينيان برسان كه:
من دوست كسى هستم كه مرا دوست بدارد،
همنشين كسى هستم كه با من همنشينى كند،
همدم و مونس كسى هستم كه با ياد من اُنس داشته باشد،
همراه و هم صحبت كسى هستم كه با من مصاحبت كند،
كسى را بر مى گزينم كه مرا برگزيند،