الإمام زين العابدين عليه السلام ـ وكانَ مِن دُعائِهِ عليه السلام لِوَلَدِهِ عليهم السلام ـ : اللّهُمَّ ومُنَّ عَلَيَّ بِبَقاءِ وُلدي وبِإِصلاحِهِم لي وبِإِمتاعي بِهِم .
إلهِي امدُد لي في أعمارِهِم ، وزِد لي في آجالِهِم ، ورَبِّ لي صَغيرَهُم ، وقَوِّ لي ضَعيفَهُم ، وأصِحَّ لي أبدانَهُم وأديانَهُم وأخلاقَهُم ، وعافِهِم في أنفُسِهِم وفي جِوارِحِهِم وفي كُلِّ ما عُنِيَت بِهِ مِن أمرِهِم ، وأدرِر لي وعَلى يَدي أرزاقَهُم .
وَاجعَلهُم أبرارا أتقِياءَ بُصَراءَ سامِعينَ مُطيعينَ لَكَ ، ولِأَولِيائِكَ مُحِبّينَ مُناصِحينَ ، ولِجَميعِ أعدائِكَ مُعانِدينَ ومُبغِضينَ ، آمينَ .
اللّهُمَّ اشدُد بِهِم عَضُدي ، وأقِم بِهِم أوَدي ، وكَثِّر بِهِم عَدَدي ، وزَيِّن بِهِم مَحضَري ، وأحيِ بِهِم ذِكري ، وَاكفِني بِهِم في غَيبَتي ، وأعِنّي بِهِم عَلى حاجَتي ، وَاجعَلهُم لي مُحِبّينَ ، وعَلَيَّ حَدِبينَ مُقبِلينَ مُستَقيمينَ لي ، مُطيعينَ ، غَيرَ عاصينَ ولا عاقّينَ ولا مُخالِفينَ ولا خاطِئينَ .
وأعِنّي عَلى تَربِيَتِهِم وتَأديبِهِم ، وبِرِّهِم ، وهَب لي مِن لَدُنكَ مَعَهُم أولادا ذُكورا ، وَاجعَل ذلِكَ خَيرا لي ، وَاجعَلهُم لي عَونا عَلى ما سَأَلتُكَ . وأعِذني وذُرِّيَّتي مِنَ الشَّيطانِ الرَّجيمِ .
فَإِنَّكَ خَلَقتَنا وأمَرتَنا ونَهَيتَنا ورَغَّبتَنا في ثَوابِ ما أمَرتَنا ورَهَّبتَنا عِقابَهُ ، وجَعَلتَ لَنا عَدُوّا يَكيدُنا ، سَلَّطتَهُ مِنّا عَلى ما لَم تُسَلِّطنا عَلَيهِ مِنهُ ، أسكَنتَهُ صُدورَنا ، وأجرَيتَهُ مَجارِيَ دِمائِنا .
لا يَغفُلُ إن غَفَلنا ، ولا يَنسى إن نَسينا ، يُؤمِنُنا عِقابَكَ ، ويُخَوِّفُنا بِغَيرِكَ . إن هَمَمنا بِفاحِشَةٍ شَجَّعَنا عَلَيها ، وإن هَمَمنا بِعَمَلٍ صالِحٍ ثَبَّطَنا عَنهُ ، يَتَعَرَّضُ لَنا بِالشَّهَواتِ ، ويَنصِبُ لَنا بِالشُّبَهاتِ ، إن وَعَدَنا كَذَبَنا ، وإن مَنّانا أخلَفَنا ، وإلاّ تَصرِف عَنّا كَيدَهُ يُضِلَّنا ، وإلاّ تَقِنا خَبالَهُ يَستَزِلَّنا .
اللّهُمَّ فَاقهَر سُلطانَهُ عَنّا بِسُلطانِكَ حَتّى تَحبِسَهُ عَنّا بِكَثرَةِ الدُّعاءِ لَكَ فَنُصبِحَ مِن كَيدِهِ فِي المَعصومينَ بِكَ .
اللّهُمَّ أعطِني كُلَّ سُؤلي ، وَاقضِ لي حَوائِجي ، ولا تَمنَعنِي الإِجابَةَ وقَد ضَمِنتَها لي ، ولا تَحجُب دُعائي عَنكَ وقَد أمَرتَني بِهِ ، وَامنُن عَلَيَّ بِكُلِّ ما يُصلِحُني في دُنيايَ وآخِرَتي ما ذَكَرتُ مِنهُ وما نَسيتُ ، أو أظهَرتُ أو أخفَيتُ أو أعلَنتُ أو أسرَرتُ .
وَاجعَلني في جَميعِ ذلِكَ مِنَ المُصلِحينَ بِسُؤالي إيّاكَ ، المُنجِحينَ بِالطَّلَبِ إلَيكَ غَيرِ المَمنوعينَ بِالتَّوَكُّلِ عَلَيكَ . المُعَوَّدينَ بِالتَّعَوُذِ بِكَ ، الرّابِحينَ في التِّجارَةِ عَلَيكَ ، المُجارينَ بِعِزِّكَ ، المُوَسَّعِ عَلَيهِمُ الرِّزقُ الحَلالُ مِن فَضلِكَ ، الواسِعِ بِجودِكَ وكَرَمِكَ ، المُعَزّينَ مِنَ الذُّلِّ بِكَ ، وَالمُجارينَ مِنَ الظُّلمِ بِعَدلِكَ ، وَالمُعافَينَ مِنَ البَلاءِ بِرَحمَتِكَ ، والمُغنَينَ مِنَ الفَقرِ بِغِناكَ ، والمَعصومينَ مِنَ الذُّنوبِ وَالزَّلَلِ وَالخَطاءِ بِتَقواكَ، وَالمُوَفَّقينَ لِلخَيرِ وَالرُّشدِ وَالصَّوابِ بِطاعَتِكَ ، وَالمُحالِ بَينَهُم وبَينَ الذُّنوبِ بِقُدرَتِكَ ، التّارِكينَ لِكُلِّ مَعصِيَتِكَ ، السّاكِنينَ في جِوارِكَ .
اللّهُمَّ أعطِنا جَميعَ ذلِكَ بِتَوفيقِكَ ورَحمَتِكَ ، وأعِذنا من عَذابِ السَّعيرِ ، وأعطِ جَميعَ المُسلِمينَ وَالمُسلِماتِ وَالمُؤمِنينَ وَالمُؤمِناتِ مِثلَ الَّذي سَأَلتُكَ لِنَفسي ولِوُلدي في عاجِلِ الدُّنيا وآجِلِ الآخِرَةِ ، إنَّكَ قَريبٌ مُجيبٌ سَميعٌ عَليمٌ عَفُوٌّ غَفورٌ رَؤوفٌ رَحيمٌ .
وآتِنا فِي الدُّنيا حَسَنَةً ، وفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وقِنا عَذابَ النّارِ .
امام زين العابدين عليه السلام ـ از دعاهاى ايشان براى فرزندانش ـ : بار خدايا! بر من منت گذار و فرزندانم را برايم نگه دار ، شايستگى شان ده ، و برايم بهره اى در آنان نِه ، عمرشان را دراز فرما و بر زندگانى شان بيفزا ، خُردسالشان را پرورش ده ، نَاتوانشان را توانا ساز ، تنشان ، دينشان و اخلاقشان را به سلامت دار ، در جان و جسمشان ، و در هر كار از كارهايشان كه در آن مى كوشند ، عافيت نِه ، و روزى شان را براى من و به دست من ، پيوسته قرار ده .
[بار خدايا!] فرَزندانم را همه ، از نيكان ، پرهيزگاران ، بينايان ، شنوندگان ، فرمانبردارانِ خويش و دوستدار و نيكخواه دوستانت گردان ، و چنان كن كه دشمن و كين توز دشمنانت باشند . آمين!
بار خدايا! بازويم را به نيروى فرزندانم توانا ساز ، نابسامانى هايم را بدانان سامان ده ، شمار يارانم را بديشان فزونى بخش ، و مجلسم را بدانان بياراى ، نامم را بديشان زنده بدار ، و در نبودنم ، آنان را به كارم برگمار ، و در نيازمندى ها آنان را به يارى ام وا دار .
[بار خدايا!] چنان كن كه فرزندانم دوستدار من باشند ، به من مهر بورزند ، به من روى آورند ، و در يارى ام پايدار باشند . چنان كن كه فرمانبردارم باشند ، نه عصيانگر و نافرمان ، و نه از مخالفان و خطاكاران .
[بار خدايا!] مرا در پرورش و تربيت و نيكى به آنان موفّق دار، و همراه آنان ، فرزندانى پسر نيز ارزانى ام دار، خيرم را در آن نِه، و مرا در آنچه از تو خواسته ام، بدانان يارى ده ، و مرا و فرزندانم را از شرّ شيطان رانده شده ، پناه ده .
[بار خدايا!] تو ما را آفريده اى و به نيكى امر كرده و از بدى بازداشته اى ، به ثوابِ فرمانبردارى ات تشويق ، و از عقابِ نافرمانى ات بيمناك ساخته اى، كسى را كه در كار ما نيرنگ مى كند ، به دشمنىِ ما گمارده اى ، و در امورى وى را بر ما چيره كرده اى كه ما را بر وى چيره نكرده اى . او را در سينه هاى ما جاى داده اى و چون خون در رگ هايمان روان ساخته اى .
اگر از وى شويم ، از ما غافل نمى شود ، اگر فراموشش كنيم ، فراموشمان نمى كند ، كيفرت را در نظر ما ناچيز مى نمايد ، و ما را از ديگرى جز تو مى ترساند . اگر آهنگِ گناه كنيم ، در ارتكاب آن ، دليرمان مى گرداند و اگر آهنگ كارى شايسته كنيم ، از گزاردنش بازمان مى دارد ، هواهاى نفسانى را براى ما مى آرايد و شبهات را به ما مى نماياند . اگر وعده مان دهد ، دروغ ، مى گويد ، و اگر آرزويى در دلمان برانگيزد ، خلاف آن مى كند . اگر مكرش را از ما باز نگردانى ، گم راهمان مى سازد و اگر از تبهكارى اش بازمان ندارى ، ما را مى لغزاند .
بار خدايا! به توانايى ات قدرتش را در هم شكن ، تا بنيان سعادتمان را نلرزاند ، و توفيق دعايمان ده تا ما را از مكر و فريبش نگه دارد .
بار خدايا! همه خواسته هايم را عطا كن ، حوايجم را برآور ، و از اجابت محرومم مساز ، كه اجابت را خود بر عهده گرفته اى . دعايم را از درگاهت مگردان ، كه خود بدان فرمانم داده اى . آنچه دنيا و آخرتم را اصلاح مى كند ، عطايم كن : بر زبانش آورده باشم يا از يادش برده باشم ، اظهارش كرده باشم يا در دل نهان داشته باشم ، آشكارش كرده باشم يا پوشانده باشم .
[بار خدايا!] چنان كن كه در همه حال ، با درخواست از تو ، از مصلحان باشم ، و با طلب از درگاهت ، از كام يافتگان گردم ، و با توكلّ بر تو از كسانى نباشم كه محروم اند .
[بار خدايا!] در شمارِ آنانم بر پناه جستن به تو خو گرفته اند و از سودايت سود برده اند و در آسايشگاهِ عزّتت آرميده اند و از كَرَمت به روزىِ حلال ، دست يافته اند و از بخششت به فراخىِ نعمت رسيده اند و با تو از ذلّت به عزّت دست يافته اند و از ستم به دادگرى ات پناه جسته اند و به مِهرت از گرفتارى رهيده اند و از توانگرى ات توانگرى يافته اند و به پارسايى ات از گناه و لغزش مصون مانده اند و به طاعتت به خير و رشاد و صواب ، توفيق يافته اند ، و به قدرتت از گناهان رهايى يافته و در كوى رحمت آرميده اند .
بار خدايا! همه اين خواسته ها را به توفيق و مهرت ارزانى ام دار ، و ما را از عذاب دوزخت نگه دار ، و همه مردان و زنان با ايمان را در اين سراى در گذار و آخرت ماندگار ، بدانچه براى خود و فرزندانم خواسته ام گرامى دار ، كه تو نزديك و اجابت كننده اى ، شنواى دانايى ، در گذرنده و آمرزگارى ، نرم خوى و مهربانى .
ما را در اين دنيا نيكى و در آخرت ، نيكى عطا فرماى و از عذاب آتش ، رهايى مان بخش .