صحيح البخاري عن عبداللّه بن عباس : أردَفَ رَسولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آلهالفَضلَ بنَ عَبّاسٍ يَومَ النَّحرِ خَلفَهُ عَلى عَجُزِ راحِلَتِهِ ، وكانَ الفَضلُ رَجُلاً وَضيئا ، فَوَقَفَ النَّبِيُّ صلي الله عليه و آله لِلنّاسِ يُفتيهِم ، وأقبَلَتِ امرَأَةٌ مِن خَثعَمٍ وَضيئَةٌ تَستَفتي رَسولَ اللّه ِ صلي الله عليه و آله ، فَطَفِقَ الفَضلُ يَنظُرُ إلَيها وأعجَبَهُ حُسنُها ، فَالتَفَتَ النَّبِيُّ صلي الله عليه و آله وَالفَضلُ يَنظُرُ إلَيها ، فَأَخلَفَ بِيَدِهِ فَأَخَذَ بِذَقَنِ الفَضلِ ، فَعَدَلَ وَجهَهُ عَنِ النَّظَرِ إلَيها .
صحيح البخارى ـ به نقل از عبداللّه بن عبّاس ـ : پيامبر صلي الله عليه و آله در روز عيد قربان ، فضل بن عبّاس را پشتِ سرِ خود ، سوار كرد . فضل ، مردى زيبا و تميز بود . پيامبر صلي الله عليه و آلهدر برابر مردم ايستاد تا پاسخ پرسش هايشان را بدهد . زنى زيبا و تميز از قبيله خَثْعَم به سوى پيامبر صلي الله عليه و آله آمد تا از ايشان چيزى بپرسد . فضل ، از زيبايى زن خوشش آمد و پيوسته به وى نگاه مى كرد . پيامبر صلي الله عليه و آلهبرگشت و فضل ، همچنان نگاه مى كرد . پس [پيامبر خدا] با دست خود ، چانه فضل را گرفت و صورتش را از نگاه كردن [به زن] به طرف ديگر چرخاند .