حديث و آيات: خدمت به مردم
الإمام الصادق عليه السلام : إنَّ عيسى عليه السلام مَرَّ بِقَومٍ مُجَلِّبينَ فَسَأَلَ عَنهُم ، فَقيلَ : بِنتُ فُلانٍ تُهدى إلى بَيتِ فُلانٍ ، فَقالَ : صاحِبَتُهُم مَيِّتَةٌ مِن لَيلَتِهِم ، فَلَمّا كانَ مِنَ الغَدِ ، قيلَ : إنَّها حَيَّةٌ .
فَذَهَبَ مَعَ النّاسِ إلى دارِها ، فَخَرَجَ زَوجُها ، فَقالَ لَهُ : سَل زَوجَتَكَ ما فَعَلتِ البارِحَةَ مِنَ الخَيرِ .
فَقالَت : ما فَعَلَتُ شَيئا إلاّ أنَّ سائِلاً كانَ يَأتيني كُلَّ لَيلَةِ جُمُعَةٍ فيما مَضى ، وإنَّهُ جاءَنا لَيلَتَنا فَهَتَفَ فَلَم يُجَب ، فَقالَ : عَزَّ عَلَيَّ أَنَّها لا تَسمَعُ صَوتي ، وعِيالي يَبقَونَ اللَّيلَةَ جِياعا ، فَقُمتُ مُتَنَكِّرَةً فَأَنَلتُهُ مِقدارَ ما كنُتُ اُنيلُهُ فيما مَضى .
قالَ عيسى عليه السلام : تَنَحَّي عَن مَجلِسِكِ ، فَتَنَحَّت فإِذا تَحتَ ثِيابِها أفعىً عاضٌّ عَلى ذَنَبِهِ .
فَقالَ : بِما تَصَدَّقتِ صُرِفَ عَنكِ هذا.
فَذَهَبَ مَعَ النّاسِ إلى دارِها ، فَخَرَجَ زَوجُها ، فَقالَ لَهُ : سَل زَوجَتَكَ ما فَعَلتِ البارِحَةَ مِنَ الخَيرِ .
فَقالَت : ما فَعَلَتُ شَيئا إلاّ أنَّ سائِلاً كانَ يَأتيني كُلَّ لَيلَةِ جُمُعَةٍ فيما مَضى ، وإنَّهُ جاءَنا لَيلَتَنا فَهَتَفَ فَلَم يُجَب ، فَقالَ : عَزَّ عَلَيَّ أَنَّها لا تَسمَعُ صَوتي ، وعِيالي يَبقَونَ اللَّيلَةَ جِياعا ، فَقُمتُ مُتَنَكِّرَةً فَأَنَلتُهُ مِقدارَ ما كنُتُ اُنيلُهُ فيما مَضى .
قالَ عيسى عليه السلام : تَنَحَّي عَن مَجلِسِكِ ، فَتَنَحَّت فإِذا تَحتَ ثِيابِها أفعىً عاضٌّ عَلى ذَنَبِهِ .
فَقالَ : بِما تَصَدَّقتِ صُرِفَ عَنكِ هذا.
امام صادق عليه السلام : عيسى عليه السلام از كنار قومى گذشت كه در ميانشان هياهو برپا بود . پرسيد : «چه خبر است؟» . گفته شد : دختر فلانى به خانه شوهر مى رود . فرمود : «آن زن ، امشب مى ميرد» .
چون فردا شد ، به عيسى عليه السلام گفته شد : آن زن ، زنده است .
عيسى عليه السلام با مردم به خانه آن زن رفت . شوهرش بيرون آمد . به وى گفت : «از همسرت بپرس كه شب گذشته چه كار نيكى انجام داده است» .
زن گفت : كارى نكردم ، جز اين كه مستمندى در شب هاى جمعه گذشته نزد من مى آمد . ديشب نيز آمد و بانگ زد . كسى پاسخش را نداد . مرد مستمند با خود گفت : چه قدر سخت است كه صدايم را نمى شنود و امشب ، خانواده ام گرسنه مى مانند . [چون چنين گفت ،] به صورت ناشناس ، برخاستم و به اندازه شب هاى گذشته چيزى به وى دادم .
عيسى عليه السلام فرمود : «از جايت بلند شو» .
چون زن بلند شد ، در زير فرش ها افعى اى آماده نيش زدن بود . عيسى عليه السلام فرمود : «به خاطر صدقه ات اين بلا از تو دور شد» .
چون فردا شد ، به عيسى عليه السلام گفته شد : آن زن ، زنده است .
عيسى عليه السلام با مردم به خانه آن زن رفت . شوهرش بيرون آمد . به وى گفت : «از همسرت بپرس كه شب گذشته چه كار نيكى انجام داده است» .
زن گفت : كارى نكردم ، جز اين كه مستمندى در شب هاى جمعه گذشته نزد من مى آمد . ديشب نيز آمد و بانگ زد . كسى پاسخش را نداد . مرد مستمند با خود گفت : چه قدر سخت است كه صدايم را نمى شنود و امشب ، خانواده ام گرسنه مى مانند . [چون چنين گفت ،] به صورت ناشناس ، برخاستم و به اندازه شب هاى گذشته چيزى به وى دادم .
عيسى عليه السلام فرمود : «از جايت بلند شو» .
چون زن بلند شد ، در زير فرش ها افعى اى آماده نيش زدن بود . عيسى عليه السلام فرمود : «به خاطر صدقه ات اين بلا از تو دور شد» .