حديث و آيات:
        عدالت ميان فرزندان
        
        
              صحيح البخاري عن النعمان بن بشير :    أعطاني أبي عَطِيَّةً ، فَقالَت عَمَرَةُ بِنتُ رَواحَةَ : لا أرضى حَتّى تُشهِدَ رَسولَ اللّه ِ  صلي الله عليه و آله .  
 
   فأتى رَسولَ اللّه ِ صلي الله عليه و آلهفَقالَ : إنِّي أعطَيتُ ابني مِن عَمَرَةَ بِنتِ رَواحَةَ عَطِيَّةً فَأمَرَتني أن اُشهِدَكَ يا رَسولَ اللّه ِ .  
 
   قالَ : أعطَيتَ سائِرَ وُلدِكَ مِثلَ هذا؟ قالَ : لا .  
 
   قالَ : فَاتَّقُوا اللّه َ وَاعدِلوا بَينَ أولادِكُم . قالَ : فَرَجَعَ فَرَدَّ عَطِيَّتَهُ .             
        
               صحيح البخارى    ـ به نقل از نعمان بن بشير ـ     :    پدرم چيزى به من بخشيد ؛ ولى [مادرم ]عمره دختر رواحه گفت : من ، راضى نمى شوم تا اين كه پيامبر خدا ، شاهد [اين بخشش] باشد .  
 
  از اين رو ، [پدرم] نزد پيامبر خدا آمد و گفت : اى پيامبر خدا! من به پسرى كه از عمره دختر رواحه دارم، چيزى بخشيده ام و او از من خواسته است كه تو را شاهد بگيرم . ايشان فرمود : «به ديگر فرزندانت نيز مثل  اين را بخشيده اى ؟»  
 
   گفت : نه .  
 
   فرمود : «از خدا پروا داشته باشيد و ميان فرزندانتان ، عدالت ورزيد» .  
 
   پس او بازگشت و هديه اش را پس گرفت .