حديث و آيات:
        احترام به درك شيرخوار
        
        
              مكارم الأخلاق :    كانَ  صلي الله عليه و آله يُؤتى بِالصَّبِيِ الصَّغيرِ لِيَدعُوَ لَهُ بِالبَرَكَةِ أو يُسَمِّيَهُ، فَيَأخُذُهُ فَيَضَعُهُ في حِجرِهِ ؛ تَكرِمَةً لِأَهلِهِ، فَرُبَّما بالَ الصَّبِيُ عَلَيهِ، فَيَصيحُ بَعضُ مَن رَآهُ حينَ بالَ، فَيقولُ  صلي الله عليه و آله : لا تُزرِموا بالصَّبِيِ، فَيَدَعُهُ حَتَّى يَقضِيَ بَولَهُ، ثُمَّ يُفرِغُ لَهُ مِن دُعائِهِ أو تَسمِيَتِهِ، ويَبلُغُ سُرورُ أهلِهِ فيهِ، ولا يَرَونَ أَنَّهُ يَتَأذَّى بِبَولِ صَبِيِّهِم، فَإِذا انصَرَفوا غَسَلَ ثَوبَهُ بَعدُ.             
        
              مكارم الأخلاق :     معمولاً نوزاد را نزد پيامبر خدا مى آوردند تا براى او ، دعا كند يا بر او نام بگذارد . ايشان ، او را مى گرفت و به جهت تكريم خانواده اش ، او را روى دامن خود مى گذاشت . گاهى كودك به ايشان بول مى كرد و برخى كسانى كه هنگام بول كردن او را مى ديدند ، فرياد مى كشيدند ؛ ولى ايشان مى فرمود : «بول كردن او را قطع نكنيد» .  
 
   از اين رو ، او را رها مى كردند تا بول او تمام شود . سپس ، دعا كردن براى او يا نام گذارى او را به پايان مى برد و خانواده اش را به خاطر فرزندشان خيلى خوش حال مى ساخت [ ، به گونه اى كه ]آنان مشاهده نمى كردند كه ايشان از بول كردن كودكشان ناراحت شده باشد .  
 
   سپس ، وقتى آنان مى رفتند ، لباس خود را مى شست .