حديث و آيات:
        و ـ دليل نهى از برخى نام ها
        
        
              سنن أبي داود :    عن مُحَمَّدَ بنِ عَمرو بنِ عَطاءٍ : أنَّ زَينَبَ بِنتَ أبي سَلمَةَ سَأَلَتهُ : ما سَمَّيتَ أبنَتَكَ؟ قالَ سَمَّيتُها بَرَّةً.     
 
   قالَت : إِنَّ رَسولَ اللّه ِ  صلي الله عليه و آله قَد نَهى عَن هذَا الاِسمِ، سُمِّيتُ بَرَّةً ، فَقالَ رَسولُ اللّه ِ  صلي الله عليه و آله : لا تُزَكُّوا أَنفُسَكُم، اللّه ُ أَعلَمُ بِأَهلِ البِرِّ مِنكُم . فَقالوا : ما نُسَمِّيها؟ قالَ : سَمُّوها زَينَبَ.             
        
              سنن أبى داوود    ـ و به نقل از محمّد بن عمرو بن عطاء ـ    :     زينب دختر ابو سلمه ، از او (محمّد بن عمرو بن عطاء) پرسيد : دخترت را چه ناميدى ؟  
 
گفت : او را برّه (نيكوكار) ناميدم .  
 
گفت : پيامبر خدا ، از اين نام نهى كرد . من ، برّه ناميده شده بودم كه پيامبر خدا فرمود : «خودتان را نستاييد . خداوند ، به اهل نيكى ، آگاه تر است» .  
 
گفتند : او را چه بناميم ؟  
 
فرمود : «او را زينب بناميد» .