حديث و آيات: د ـ برترين نام ها و حقّ برخى از آنها
تفسير العياشي عن ربعي بن عبداللّه : قيلَ لِأَبي عَبدِ اللّه ِ عليه السلام : جُعِلتُ فِداكَ إِنّا نُسَمِّي بِأَسمائِكُم و أَسماءِ آبائِكُم ، فَيَنفَعُنا ذلِكَ؟
فَقالَ : إِي وَ اللّه ِ ، و هَلِ الدّينُ إلاَّ الحُبُّ؟ قالَ اللّه ُ : «إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِى يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ»
.
فَقالَ : إِي وَ اللّه ِ ، و هَلِ الدّينُ إلاَّ الحُبُّ؟ قالَ اللّه ُ : «إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِى يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ»
.
تفسير العيّاشى ـ به نقل از ربعى بن عبد اللّه ـ : به امام صادق عليه السلام گفته شد : فدايت شوم! ما فرزندانمان را به نام شما و پدرانتان مى ناميم . آيا اين كار ، براى ما سودى دارد ؟
فرمود : «آرى ، به خدا سوگند! آيا دين ، چيزى جز دوستى است ؟ خداوند فرمود : «اگر خدا را دوست مى داريد ، از من پيروى كنيد تا خداوند ، شما را دوست بدارد و گناهان شما را بيامرزد» ».
فرمود : «آرى ، به خدا سوگند! آيا دين ، چيزى جز دوستى است ؟ خداوند فرمود : «اگر خدا را دوست مى داريد ، از من پيروى كنيد تا خداوند ، شما را دوست بدارد و گناهان شما را بيامرزد» ».