حديث و آيات: تأثير غذاى پدر در فرزند
طبّ الأئمّة عن بكير بن محمّد : كُنتُ عِندَ أبي عَبدِ اللّه ِ الصّادِقِ عليه السلامفَقالَ لَهُ رَجُلٌ : يَابنَ رَسولِ اللّه ِ، يولَدُ الوَلَدُ فَيَكونُ فِيهِ البَلَهُ و الضَّعفُ؟
فَقالَ : ما يَمنَعُكَ مِنَ السَّويقِ؟
اِشرَبهُ وَمُر أهلَكَ بِهِ ؛ فَإِنَّهُ يُنبِتُ اللَّحمَ، ويَشُدُّ العَظمَ، ولا يولَدُ لَكُم إلاَّ القَوِيُ.
فَقالَ : ما يَمنَعُكَ مِنَ السَّويقِ؟
اِشرَبهُ وَمُر أهلَكَ بِهِ ؛ فَإِنَّهُ يُنبِتُ اللَّحمَ، ويَشُدُّ العَظمَ، ولا يولَدُ لَكُم إلاَّ القَوِيُ.
طب الأئمّة عليهم السلام ـ به نقل از بُكير بن محمّد ـ : نزد امام صادق عليه السلام بودم كه كسى به ايشان گفت : اى فرزند پيامبر خدا! [گاهى ]فرزندى زاده مى شود ؛ ولى كم خرد و ناتوان است .
فرمود : «چه چيزى تو را از [خوردن] سَويق بازداشته است ؟ خودت بخور و همسرت را نيز به خوردن آن ، وا دار ؛ چرا كه گوشت مى رويانَد و استخوان را محكم مى سازد و جز فرزند قوى براى شما زاده نمى شود .
فرمود : «چه چيزى تو را از [خوردن] سَويق
بازداشته است ؟ خودت بخور و همسرت را نيز به خوردن آن ، وا دار ؛ چرا كه گوشت مى رويانَد و استخوان را محكم مى سازد و جز فرزند قوى براى شما زاده نمى شود .