حديث و آيات: مقدمه
قالَ الإمامُ الْهادي عليه السلام:
مَنْ اَمِنَ مَكْرَ اللّه ِ وَأَليمَ أَخْذِهِ
تَكَبَّرَ حَتّى يَحِلَّ بِهِ قَضاؤُهُ و نافِذُ اَمْرِهِ
و مَنْ كانَ عَلى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ
هانَتْ عَلَيْهِ مَصائِبُ الدُّنيا وَلَو قُرِضَ وَنُشِرَ.
امام على النقى عليه السلام فرمود:
هركس خود را از مكر و مؤاخده پروردگار در امان بداند، كبر ورزيده است، تا آنكه قضاى الهى و دستور تخلف ناپذير او گريبانش را بگيرد، و هركس از طرف خداوند دليل روشنى داشته باشد، (براى كارهايش دليل شرعى داشته باشد،) هرمصيبتى بر او سبك و قابل تحمل خواهد بود، هر چند بدنش را قيچى كنند و پاره پاره شود.