قرآن:
(وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتا » .
(اللّه ُ يَتَوَفَّى الْأَنْفُسَ حِينَ مَوْتِهَا وَالَّتِي لَمْ تَمُتْ فِي مَنَامِهَا فَيُمْسِكُ الَّتِي قَضَى عَلَيْهَا الْمَوْتَ وَيُرْسِلُ الْاُخْرَى إِلَى أَجَلٍ مُسَمّىً إِنَّ فِي ذَلِكَ لَايَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ) .
«و خواب شما را [مايه] آسايش و استراحت قرار داديم ».
«خدا روح مردم را هنگام مرگشان به تمامى باز مى ستاند و [نيز] روحى را كه در [موقع ]خوابش نمرده است [قبض مى كند] . پس آن نفسى را كه مرگ را بر او واجب كرده است نگاه مى دارد و آنهاى ديگر را تا هنگامى معيّن باز پس مى فرستد. قطعاً در اين امر براى مردمى كه مى انديشند نشانه هايى است».
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : النَّومُ أخُو المَوتِ ، ولا يَموتُ أهلُ الجَنَّةِ .