حديث و آيات: 1753 ـ ويژگى منافق
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام : المُنافِقُ يَنهى ولا يَنتَهي ، ويأمُرُ بما لا يأتي ، إذا قامَ في الصَّلاةِ اعتَرَضَ ، وإذا رَكَعَ رَبَضَ ، وإذا سَجَدَ نَقَرَ ، وإذا جَلَسَ شَغَرَ ، يُمسي وهَمُّهُ الطَّعامُ وهُو مُفطِرٌ ، ويُصبِحُ وهَمُّهُ النَّومُ ولَم يَسهَرْ ، إن حَدَّثَكَ كَذبَكَ ، وإن وَعَدَكَ أخلَفَكَ ، وإنِ ائتَمَنتَهُ خانَكَ ، وإن خالَفتَهُ اغتابَكَ . 
امام زين العابدين عليه السلام : منافق نهى مى كند و خودنهى نمى پذيرد، به آنچه دستور مى دهد خودش عمل نمى كند، چون به نماز ايستد به چپ و راست مى نگرد، چون ركوع كند خود را به زمين اندازد، چون سجده كند [مانند پرندگان ]منقار به زمين زند و چون بنشيند نيم خيز نشيند ، چون شب شود با اينكه روزه نداشته است همه اش به فكر خوردن غذاست و در روز با آنكه شب زنده دارى نكرده است، همّ و غمش خفتن است. اگر سخنى (حديثى) به تو گويد، دروغ گويد و اگر به تو وعده اى دهد، خلف وعده كند و اگر به او اعتماد كنى و امانتى سپارى به تو خيانت كند و اگر با او مخالفت كنى، پشت سرت بدگويى كند.
، چون شب شود با اينكه روزه نداشته است همه اش به فكر خوردن غذاست و در روز با آنكه شب زنده دارى نكرده است، همّ و غمش خفتن است. اگر سخنى (حديثى) به تو گويد، دروغ گويد و اگر به تو وعده اى دهد، خلف وعده كند و اگر به او اعتماد كنى و امانتى سپارى به تو خيانت كند و اگر با او مخالفت كنى، پشت سرت بدگويى كند.