حديث و آيات:
1375 ـ عمل و سزا
قرآن:
(لَيْسَ بِأمانِيِّكُمْ وَلا أمانِيِّ أهْلِ الْكِتابِ مَنْ يَعْمَلْ سُوءً يُجْزَ بِهِ وَلا يَجِدْ لَهُ مِنْ دُونِ اللّه ِ وَلِيّا وَلا نَصِيرا * وَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحاتِ مِنْ ذَكَرٍ أوْ أُنْثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَئِكَ يَدْخُلُونَ الجَنَّةَ وَلا يُظْلَمُونَ نَقِيرا) .
«نه به آرزوهاى شماست و نه به آرزوهاى اهل كتاب. هر كس كه كار بد كند، سزايش را ببيند و جز خدا براى خويش دوست و ياورى نيابد. و هر مؤمنى، مرد يا زن، كار شايسته كند، به بهشت رود و به قدر آن گودى كه بر پشت هسته خرماست به آنان ستم نشود.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : كَما لا يُجتَنى مِنَ الشَّوكِ العِنَبُ كَذلكَ لا يَنزِلُ الفُجّارُ مَنازِلَ الأبرارِ ، وهُما طَريقانِ ، فَأيَّهُما أخَذتُم أدرَكتُم إلَيهِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : همچنان كه از بوته خار، انگور چيده نمى شود، بدكاران نيز به جايگاه نيكوكاران نمى روند. پس هر راهى را كه مى خواهيد بپيماييد؛ كه هر راهى راكه بپوييد بر اهل همان وارد شويد.