حديث و آيات:
768 ـ برحذر داشتن از گناه
قرآن:
(وَذَرُوا ظاهِرَ الإِثْمِ وَباطِنَهُ إنَّ الَّذِينَ يَكْسِبُونَ الْاءِثْمَ سَيُجْزَوْنَ بِمَا كَانُوا يَقْتَرِفُونَ) .
(بَلَى مَنْ كَسَبَ سَيِّئَةً وَأَحاطَتْ بِهِ خَطِيئَتُهُ فَأُولئِكَ أَصْحابُ النّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ) .
«وگناه را ، چه آشكار باشد و چه پنهان ، ترك گوييد . آنان كه مرتكب گناه مى شوند ، به زودى به سزاى اعمال خود خواهند رسيد» .
«آرى ، آنان كه مرتكب كارى زشت شوند و گناهشان آنان را در بر گيرد، چنين كسان اهل جهنّمند و جاودانه در آن» .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : الذُّنوبُ الدّاءُ ، والدَّواءُ الاستغِفارُ،والشِّفاءُ أن لا تَعودَ .
امام على عليه السلام : گناهان دردند و دارو[ى آنها ]استغفار است و شفايش به اين است كه به گناه باز نگردى .