حديث و آيات:
445 ـ تشريع حجّ و فضيلت آن
قرآن:
(وَلِلّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلاً).
(وَأذِّنْ فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجَالاً وَعَلَى كُلِّ ضَامِرٍ يَأْتِينَ مِنْ كُلِّ فَجٍّ عَمِيقٍ) .
(وَأَتِمُّوا الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ لِلّهِ) .
«خداوند زيارت اين خانه را بر كسانى كه توانايى رفتن به آن را دارند واجب كرده است».
«و مردم را به حجّ فراخوان تا پياده يا سوار بر اشتران تكيده از راههاى دور نزد تو بيايند».
«حجّ و عمره را براى خدا تمام گردانيد».
الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ فيما أوصى عِند وفاتهِ ـ : اللّه َ اللّه َفي بَيتِ ربِّكمُ ، لا تُخْلوهُ ما بَقِيتُم ، فإنَّهُ إنْ تُرِكَ لَم تُناظَروا .
امام على عليه السلام ـ در وصيّت خود به هنگام وفات ـ فرمود : خدا را! خدا را! در حقّ خانه پروردگارتان . تا زنده ايد آن را وا مگذاريد كه اگر رها شود، [از عذاب الهى ]مهلت داده نخواهيد شد.