حديث و آيات:
397 ـ كُند و زنجيرهاى دوزخ
قرآن:
(فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَلَنْ تَفْعَلُوا فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النّاسُ وَالْحِجَارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكافِرِينَ) .
(وَأَمّا الْقَاسِطُونَ فَكَانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَبا) .
(خُذُوهُ فَغُلُّوهُ * ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ * ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُها سَبْعُونَ ذِرَاعا فَاسْلُكُوهُ) .
«و هرگاه چنين نكنيد، كه هرگز نتوانيد كرد، پس بترسيد از آتشى كه براى كافران مهيّا شده و آتشگيره آن ، مردمان و سنگها هستند».
«و اما آنان كه از حقّ دورند آتشگيره جهنم خواهند بود».
«بگيريدش، زنجيرش كنيد و به جهنّمش بكشيد. آنگاه او را در زنجيرى به درازاى هفتاد گز بكشيد».
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ مِن قَولِ جبرئيلَ عليه السلام لِرسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ـ : لو أنَّ حَلْقةً واحِدةً ، من السِّلسِلةِ الّتي طولُها سَبعونَ ذِراعا ، وُضِعتْ على الدُّنيا لذابَتِ الدُّنيا مِن حَرِّها .
امام صادق عليه السلام ـ در بيان گفته جبرئيل عليه السلام به پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ فرمود : اگر يك حلقه از آن زنجير هفتاد گزى بر دنيا نهاده شود دنيا از گرماى آن گداخته گردد.