حديث و آيات: 363 ـ موجبات رفتن به بهشت

قرآن:
(وَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصّالِحَاتِ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلا يُظْلَمُونَ نَقِيرا) . حديث
(تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَنْ كَانَ تَقِيّا) . حديث
«و هر كس از زن يا مرد كار شايسته كند، اگر مؤمن باشد همگى به بهشت مى روند و به قدر گودى هسته خرما در حقّ آنان ستم نمى شود».
«اين بهشتى است كه آن را به بندگان پرهيزگار خود ميراث مى دهيم».
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أكْثَرُ ما تَلِجُ بهِ اُمَّتي الجَنّةَ : تَقْوى اللّه ِ وحُسْنُ الخُلقِ . حديث
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : امّت من بيشتر به سبب دو چيز وارد بهشت مى شوند : خدا پروايى و خوشخويى.