حديث و آيات: 106 ـ آنچه «قيام نكردن» را روا مى دارد
الكافي : ـ قالَ الإمامُ الصّادقُ عليه السلام لسدير ـ : واللّه ِيا سَديرُ ، لَو كانَ لي شِيعةٌ بِعَدَدِ هذهِ الجِداءِ ما
وَسِعَني القُعودُ. [ قال سدير:] نَزَلْنا وصَلَّيْنا، فلَمّا فَرَغْنامِنَ الصَّلاةِ عَطَفْتُ علَى الجِداءِ، فعَدَدْتُها فإذا هِيَ سَبْعَةَ عَشَرَ 
.
.
الكافى : ـ امام صادق عليه السلام به سدير فرمود ـ : اى سدير! به خدا قسم اگر تعداد شيعيانم به اندازه اين بزغاله ها بود خوددارى از قيام برايم روا
نبود. [سدير گويد:] فرود آمديم و نماز گزارديم و چون از نماز فارغ شديم، بزغاله ها را نگاه كردم و شمردم، آنها هفده رأس بودند.