حديث و آيات: دوستى ناآگاهانه در راه خدا
رسول اللّه صلي الله عليه و آله : مَن أحَبَّ رَجُلاً فِي اللّه ِ ؛ لِعَدلٍ ظَهَرَ مِنهُ ـ و هُوَ في عِلمِ اللّه ِ مِن أهلِ النّارِ ـ آجَرَهُ اللّه ُ عَلى حُبِّهِ إيّاهُ كَما لَو أحَبَّ رَجُلاً مِن أهل الجَنَّةِ. و مَن أبغَضَ رَجُلاً فِي اللّه ِ ؛ لِجَورٍ ظَهَرَ مِنهُ ـ و هُوَ في عِلمِ اللّه ِ مِن أهلِ الجَنَّةِ ـ آجَرَهُ اللّه ُ عَلى بُغضِهِ إيّاهُ كَما لَو كانَ يُبغِضُ رَجُلاً مِن أهلِ النّارِ . 
رسول خدا صلي الله عليه و آله : هركه ديگرى را به سبب ديدن عدالتى كه از او پديدار شده ، در راه خدا دوست بدارد ، حال آن كه آن شخص ، در علم خدا دوزخى باشد ، خداوند عز و جل او را به سبب اين دوستى ، پاداش خواهد داد ، به همان گونه كه شخصى يكى از بهشتيان را دوست مى دارد . و هركه ديگرى را به سبب ستمى كه از او پديدار شده ، در راه خدا دشمن بدارد ، حال آن كه در علم خدا آن شخص ، بهشتى باشد ، خداوند به او به سبب اين دشمنى ، پاداش خواهد داد، به همان گونه كه كسى يكى از دوزخيان رادشمن مى دارد.