حديث و آيات: د ـ دوستى در راه خدا
رسول اللّه صلي الله عليه و آله : إنَّ رَجُلاً زارَ أخا لَهُ في قَريَةٍ اُخرى ، فَأَرصَدَ اللّه ُ لَهُ عَلى مَدرَجَتِهِ مَلَكا ، فَلَمّا أتى عَلَيهِ قالَ : أينَ تُريدُ ؟ قالَ : اُريدُ أخا لي في هذِهِ القَريَةِ . قالَ : هَل لَكَ عَلَيهِ مِن نِعمَةٍ تَرُبُّها ؟ قالَ : لا ، غَيرَ أنّي أحبَبتُهُ فِي اللّه ِ عز و جل . قالَ: فَإِنّي رَسولُ اللّه ِ إلَيكَ بِأَنَّ اللّه َ قَد أحَبَّكَ كَما أحبَبتَهُ فيهِ . 
رسول خدا صلي الله عليه و آله : مردى راهىِ ديدار برادر (دوست) خود در روستايى شد . خداوند ، فرشته اى بر سرِ راه او قرار داد . چون آن مردْ پيش آمد ، فرشته از او پرسيد : «به كجا مى روى ؟». پاسخ داد : «به ديدار برادرى كه در اين روستا دارم ، مى روم» . پرسيد : «آيا نعمتى نزد او دارى كه براى رسيدنِ به آن ، نزدش مى روى ؟».
پاسخ داد : «نه ، جز اين كه او را در راه خداوند عز و جل دوست دارم» .
فرشته گفت : «من نيز پيام آور خدا به سويت هستم كه خداوند ، تو را دوست دارد ، همان گونه كه تو در راهش دوستى مى ورزى» .
پاسخ داد : «نه ، جز اين كه او را در راه خداوند عز و جل دوست دارم» .
فرشته گفت : «من نيز پيام آور خدا به سويت هستم كه خداوند ، تو را دوست دارد ، همان گونه كه تو در راهش دوستى مى ورزى» .