حديث و آيات: ه ـ بى رغبتى به داشته هاى مردم
سنن ابن ماجة عن سهل بن سعد الساعديّ : أتَى النَّبِيَّ صلي الله عليه و آله رَجُلٌ فَقالَ : يا رَسولَ اللّه ِ دُلَّني عَلى عَمَلٍ إذا أنَا عَمِلتُهُ أحَبَّنِيَ اللّه ُ وأحَبَّنِيَ النّاسُ .
فَقالَ رَسولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آله : اِزهَد فِي الدُّنيا يُحِبَّكَ اللّه ُ ، وَازهَد في ما في أيدِى
¨ النّاسِ يُحِبّوكَ .
فَقالَ رَسولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آله : اِزهَد فِي الدُّنيا يُحِبَّكَ اللّه ُ ، وَازهَد في ما في أيدِى
¨ النّاسِ يُحِبّوكَ .
سنن ابن ماجة ـ به نقل از سهل بن سعد ساعدى ـ : مردى نزد پيامبر صلي الله عليه و آلهآمد و گفت : اى پيامبر خدا ! به كارى راهنمايى ام كن كه اگر انجامش دهم ، خدا دوستم خواهد داشت و مردم نيز دوستم خواهند داشت .
پيامبر خدا فرمود : «به دنيا بى رغبتى كن ، تا خدا دوستت بدارد و به
آنچه در دست مردم است ، بى رغبتى كن ، تا مردم دوستت بدارند» .
پيامبر خدا فرمود : «به دنيا بى رغبتى كن ، تا خدا دوستت بدارد و به
آنچه در دست مردم است ، بى رغبتى كن ، تا مردم دوستت بدارند» .