حديث و آيات: ب ـ دل به نماز سپردن
الإمام الصادق عليه السلام : لا تَجتَمِعُ الرَّغبَةُ وَالرَّهبَةُ في قَلبٍ إلاّ وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ ، فَإِذا
صَلَّيتَ فَأَقبِل بِقَلبِكَ عَلَى اللّه ِ عز و جل ؛ فَإِنَّهُ لَيسَ مِن عَبدٍ مُؤمِنٍ يُقبِلُ بَقَلبِهِ عَلَى اللّه ِ عز و جل في صَلاتِهِ ودُعائِهِ إلاّ أقبَلَ اللّه ُ عز و جل عَلَيهِ بَقُلوبِ المُؤمِنينَ إلَيهِ ، وأيَّدَهُ مَعَ مَوَدَّتِهِم إيّاهُ بِالجَنَّةِ .
صَلَّيتَ فَأَقبِل بِقَلبِكَ عَلَى اللّه ِ عز و جل ؛ فَإِنَّهُ لَيسَ مِن عَبدٍ مُؤمِنٍ يُقبِلُ بَقَلبِهِ عَلَى اللّه ِ عز و جل في صَلاتِهِ ودُعائِهِ إلاّ أقبَلَ اللّه ُ عز و جل عَلَيهِ بَقُلوبِ المُؤمِنينَ إلَيهِ ، وأيَّدَهُ مَعَ مَوَدَّتِهِم إيّاهُ بِالجَنَّةِ .
امام صادق عليه السلام : هرگاه بيم و اميد در دلى جمع شود ، بهشت برايش واجب
مى گردد. پس هرگاه به نماز ايستادى، با دل خود به خداوند عز و جل روى بياور؛ زيرا هيچ بنده مؤمنى در نمازش با دل خود به خداوند روى نمى آورد و او را به دعا نمى خواند ، مگر آن كه خداوند عز و جل ، دل هاى مؤمنان را متوجّه او مى سازد و افزون بر دوستى آنان نسبت به او ، با بهشت [نيز ]تأييدش مى كند .
مى گردد. پس هرگاه به نماز ايستادى، با دل خود به خداوند عز و جل روى بياور؛ زيرا هيچ بنده مؤمنى در نمازش با دل خود به خداوند روى نمى آورد و او را به دعا نمى خواند ، مگر آن كه خداوند عز و جل ، دل هاى مؤمنان را متوجّه او مى سازد و افزون بر دوستى آنان نسبت به او ، با بهشت [نيز ]تأييدش مى كند .