حديث و آيات: بر آنچه از دست داده ايد ، افسوس نخوريد...
عنه عليه السلام ـ مِن كِتابٍ لَهُ إلَى ابنِ عَبّاس بِرِوايَةٍ اُخرى ـ : أمّا بَعدُ ، فَإِنَّ المَرءَ لَيَفرَحُ بِالشَّيءِ الَّذي لَم يَكُن لِيَفوتَهُ ، ويَحزَنُ عَلَى الشَّيءِ الَّذي لَم يَكُن لِيُصيبَهُ ، فَلا يَكُن أفضَلُ ما نِلتَ في نَفسِكَ مِن دُنياكَ بُلوغَ لَذَّةٍ أو شِفاءَ غَيظٍ ، ولكِن إطفاءَ باطِلٍ أو إحياءَ حَقٍّ ، وَليَكُن سُرورُكَ بِما قَدَّمتَ ، وأسَفُكَ عَلى ما خَلَّفتَ ، وهَمُّكَ فيما بَعدَ المَوتِ . 
امام على عليه السلام : ـ در نامه اش به ابن عبّاس ، به روايتى ديگر ـ امّا بعد؛ آدمى از رسيدن به چيزى شاد مى شود كه برايش از دست رفتنى نيست ، و براى [نداشتن [چيزى غم مى خورد كه هرگز به آن نمى رسد. پس، نبايد بهترين چيز در نزد تو از دنيايت ، رسيدن به لذّتى و يا گرفتن انتقامى باشد؛ بلكه بايد خاموش ساختن باطلى و يا زنده ساختن حقّى باشد . و بايد خوش حالى ات براى چيزى باشد كه [براى فردايت [پيش فرستاده اى، و افسوست به خاطر چيزى باشد كه به جا گذاشته اى تا ديگرى بهره مند گردد [ و تو حسابش را پس بدهى ]، و غمت براى پس از مرگ باشد.