حديث و آيات: ز ـ اقامت در بهشت
الإمام الصادق عليه السلام ـ في وَصِيَّتِهِ لِعَبدِ اللّه ِ بنِ جُندَبٍ ـ : يَابنَ جُندَب ، إن أحبَبتَ أن تُجاوِرَ الجَليلَ في دارِهِ ، وتَسكُنَ الفِردوسَ في جِوارِهِ ، فَلتَهُن عَلَيكَ الدُّنيا ، وَاجعَلِ المَوتَ نُصبَ عَينِكَ ، ولا تَدَّخِر شَيئا لِغَدٍ ، وَاعلَم أنَّ لَكَ ما قَدَّمتَ وعَلَيكَ ما أخَّرتَ . 
امام صادق عليه السلام ـ در توصيه هايش به عبد اللّه بن جُندَب ـ : اى پسر جندب! اگر دوست دارى كه همجوار خداوندِ باشُكوه در سرايش گردى، و در بهشت در همسايگىِ او ساكن شوى ، بايد دنيا در نظرت خوار باشد، و [ نيز ] مرگ را در برابر چشمت قرار بده ، و چيزى براى فردايت پس انداز مكن، و بدان كه آنچه را [براى قيامتت] پيش بفرستى ، همان از آنِ توست و آنچه بر جاى بگذارى ، به زيان توست.