حديث و آيات: نزديك شدن به خدا
حِليَة الأَولياء عن مُجاهِد : إنَّ رَجُلاً جاءَ إلَى النَّبِيِّ صلي الله عليه و آله فَقالَ : يا رَسولَ اللّه ، دُلَّني عَلى عَمَلٍ يُحِبُّنِي اللّه ُ تَعالى عَلَيهِ ويُحِبُّنِي النّاسُ عَلَيهِ . فَقالَ :
أمّا ما يُحِبُّكَ اللّه ُ عَلَيهِ فَالزُّهدُ فِي الدُّنيا ، وأمّا ما يُحِبُّكَ النّاسُ عَلَيهِ فَانبِذ إلَيهِم هذَا الغُثاءَ
.
أمّا ما يُحِبُّكَ اللّه ُ عَلَيهِ فَالزُّهدُ فِي الدُّنيا ، وأمّا ما يُحِبُّكَ النّاسُ عَلَيهِ فَانبِذ إلَيهِم هذَا الغُثاءَ
.
حلية الأولياء ـ به نقل از مجاهد ـ : مردى نزد پيامبر صلي الله عليه و آله آمد و گفت: اى پيامبر خدا! مرا به كارى رهنمون كن كه به خاطر آن ، هم خداوند متعال و هم مردم مرا دوست بدارند.
فرمود: «آنچه باعث مى شود كه خداوند تو را دوست بدارد ، زهدورزى در دنياست، و آنچه موجب مى شود كه مردم دوستت بدارند ، آن است كه اين كف (دنيا) را پيش آنان بيفكنى» .
فرمود: «آنچه باعث مى شود كه خداوند تو را دوست بدارد ، زهدورزى در دنياست، و آنچه موجب مى شود كه مردم دوستت بدارند ، آن است كه اين كف (دنيا) را پيش آنان بيفكنى» .