حديث و آيات: خالى شدن دل از اغيار
الكافي عن سُفيانَ بنِ عُيَينَة : سَأَلتُهُ [أي الإمامَ الصّادقَ عليه السلام ] عَن قَولِ اللّه ِ : «إِلاَّ مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ» 
، قالَ : القَلبُ السَّليمُ الَّذي يَلقى رَبَّهُ ولَيسَ فيهِ أحَدٌ سِواهُ . قالَ : وكُلُّ قَلبٍ فيهِ شِركٌ أو شَكٌّ فَهُوَ ساقِطٌ ، إنَّما أرادُوا الزُّهدَ فِي الدُّنيا لِتَفرُغَ قُلوبُهُم لِلآخِرَةِ .
، قالَ : القَلبُ السَّليمُ الَّذي يَلقى رَبَّهُ ولَيسَ فيهِ أحَدٌ سِواهُ . قالَ : وكُلُّ قَلبٍ فيهِ شِركٌ أو شَكٌّ فَهُوَ ساقِطٌ ، إنَّما أرادُوا الزُّهدَ فِي الدُّنيا لِتَفرُغَ قُلوبُهُم لِلآخِرَةِ .
الكافى ـ به نقل از سفيان بن عيينه ـ : از امام صادق عليه السلام درباره اين سخن خداوند : «مگر كسى كه با قلبى سليم بر خدا در آيد» ، پرسيدم .
فرمود: «قلب سليم ، قلبى است كه پروردگارش را در حالى ديدار مى كند كه هيچ كسى جز او در آن نباشد». و فرمود: «هر دلى كه در آن شرك يا شكّى باشد ، آن دل بى ارزش است. آنان (پيامبران و اوصياى آنان) از اين رو خواهان زهدورزى در دنيا بودند كه دل هايشان براى آخرت ، خالى گردد.
فرمود: «قلب سليم ، قلبى است كه پروردگارش را در حالى ديدار مى كند كه هيچ كسى جز او در آن نباشد». و فرمود: «هر دلى كه در آن شرك يا شكّى باشد ، آن دل بى ارزش است. آنان (پيامبران و اوصياى آنان)
از اين رو خواهان زهدورزى در دنيا بودند كه دل هايشان براى آخرت ، خالى گردد.