او كه خاتم پيامبران بود، بخشنده ترين، پرحوصله ترين، راستگوترين، پايبندترينمردم به عهد و پيمان، نرم خوترين و خوش مصاحبت ترين مردم بود، هر كسبدون سابقه قبلى او را مى ديد، هيبتش او را مى گرفت و هر كس با او معاشرت مى نمودو او را مى شناخت دوستدارش مى شد و هر كس مى خواست او را تعريف كند،مى گفت: نظير او را پيش از او و پس از او نديده ام.
هرگاه رسول اكرم صلي الله عليه و آله يكى از اصحاب خود را غمگين مى ديدند، با شوخى او را خوشحال مى كردند و مى فرمودند: خداوند، كسى را كه با برادران (دينى) اش باترشرويى و چهره عبوس روبرو شود، دشمن مى دارد.
رسول خدا صلي الله عليه و آله، هرگز بدگويى كسى را نمى كردند، سرزنش نمى نمودند و در پىلغزش ها و اسرار ديگران نبودند و [درباره ديگران]، چيزى جز خير (خوبى) نمى گفتند.
هرگاه از رسول اكرم صلي الله عليه و آله چيزى تقاضا مى شد، اگر ايشان آن را مى خواستند انجامدهند، مى فرمودند: بله و اگر نمى خواستند انجام دهند، سكوت مى نمودند و هيچ گاهايشان براى چيزى نه نمى گفتند.
رسول اكرم صلي الله عليه و آله چيزى مثل شام و غير آن را بر نماز مقدم نمى داشتند و هنگامى كهوقت نماز مى رسيد، گويى كه هيچ يك از اهل خانه و دوستان را نمى شناختند.