امام على عليه السلام ـ وقتى يكى از ياران ايشان [از قبيله كلب] به آن حضرت عرض كرد : «اى اميرالمؤمنين! علم غيب به تو داده شده است» ، پس از خنده اى ـ فرمود : اى مرد كلبى! اين علم غيب نيست، بلكه بر اثر فرا گرفتن از صاحب علمى است. علم غيب، علم داشتن به زمان قيامت است و آنچه خداوند سبحان آنها را بر شمرده و فرموده است : «همانا علم قيامت نزد خداست و باران فرو مى فرستد و آنچه را كه در زهدانهاست، مى داند» .
امام على عليه السلام ـ وقتى ملاحظه كرد كه شخصى درحضور فرزند بزرگوارش حسن عليه السلام از كسى غيبت مى كند ـ فرمود : فرزندم! گوش خود را از چنين كسى به دور دار؛ زيرا او به پليد و نجس ترين چيزهايى كه درظرف خود دارد نگريسته وآنها را در ظرف تو خالى كرده است .
امام على عليه السلام : ارزش مرد به اندازه همّت اوست... و دليرى او، به اندازه ننگ داشتن اوست [از تن دادن به پستيها و زبونيها] و پاكدامنى او به اندازه غيرت او.
امام على عليه السلام ـ در سفارش به فرزند خود حسن عليه السلام ـ فرمود : از غيرت نابجا [نسبت به زنان] بپرهيز كه آن، زن سالم را به بيمارى مى كشاند و پاكدامن را به بدگمانى (انديشه گنهكارى)، بلكه درباره آنان محكم كارى كن. آن گاه اگر عيبى ديدى در مجازات كوچك و بزرگ درنگ مكن.
امام على عليه السلام : فتنه ها سه چيزند : زنْ دوستى ، كه شمشير شيطان است و شرابخوارى كه دام شيطان است و عشق به درهم و دينار كه تير شيطان است. كسى كه عشق به زنان داشته باشد، از زندگيش بهره مند نشود و كسى كه مشروبات را دوست داشته باشد، بهشت بر او حرام گردد و كسى كه عشق به درهم و دينار داشته باشد، بنده دنياست.
امام على عليه السلام ـ به مردى به نام حَرْب كه در ركاب آن حضرت پياده مى رفت ـ فرمود: برگرد؛ زيرا پياده آمدن كسى چون تو در ركاب كسى چون من باعث فتنه و غرور والى و مايه خوارى مؤمن است.
