احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

امام على عليه السلامـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :
از وطنم دور شدم و از مردمى كه برابرم پديدار مى شدند ، پرسيدم : /

«آيا دوستِ راستينى يافت مى شود ؟» .
امّا آنان گفتند كه دو چيز كمياب است و يافت نمى شود/

دوست راستين وتخم عقاب(چون آشيانه عقاب بر قلّه كوه هاى صعب العبور است).

امام على عليه السلامـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :

مردم در انديشه هاى فراوانى هستند /
حال آن كه من ، تنها انديشه ام در دنيا ، دوستى كمك كار است ،

كه چون روحى در دو پيكر ، تقسيم شده باشد /
و در نتيجه ، دو پيكر باشند ، امّا روحشان يكى باشد .

امام على عليه السلام : دوستانت سه گونه اند و دشمنانت [نيز] سه گونه . امّا دوستانت
[عبارت اند از] : دوستت ، دوستِ دوستت و دشمنِ دشمنت . دشمنانت [نيز عبارت اند از] : دشمنت ، دشمنِ دوستت و دوستِ دشمنت .

امام على عليه السلام : با تنهايى مأنوس تر باش تا بودن با همنشينان بد .

امام على عليه السلام : يارِ بد ، پاره اى از آتش است .

امام على عليه السلام : از همنشينى با همنشين بد بپرهيز ؛ زيرا او همنشين خود را هلاك مى كند و يار خود را تباه مى سازد .

امام على عليه السلام : آن كه برادرانش شوربخت اند ، نيك بخت نمى شود .

امام على عليه السلام ـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ : تنهايى ، بهتر از رفيق بد است .

امام على عليه السلام ـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ : از يار بد بپرهيز ، كه چون شمشير برهنه است . جلوه اش زيبا و زخمش زشت است .

امام على عليه السلام ـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ : در بيابان خشك و بى آب و علف ، تنها شدم ؛ امّا تنهاى اى سخت تر از همنشين بد نديدم .