امام على عليه السلام : حرص، يقين را تباه مى كند.
امام على عليه السلام : علّت تباهى يقين، طمع است.
امام على عليه السلام : مجادله كردن در دين، يقين را از بين مى برد.
امام على عليه السلام : مال دوستى، دين را سست و يقين را تباه مى گرداند.
امام على عليه السلام : معاشرت با دنيا پرستان دين را عيبناك و يقين را سست مى كند.
امام على عليه السلام : كسى كه به جزا يقين ندارد، شكّ، يقين او را به تباهى كشاند.
امام على عليه السلام : كسى كه يقينش سست شود، مروّتش ناقص گردد.
عنه عليه السلام : و اللّه ِ ، لَقَدِ اعتَرَضَ الشَّكُّ ، و دَخِلَ اليَقينُ ، حتّى كأنَّ الّذي ضُمِنَ لَكُم قَد فُرِضَ علَيكُم ، و كأنَّ الّذي قَد فُرِضَ علَيكُم قَد وُضِعَ عَنكُم! .
امام على عليه السلام : به خدا سوگند كه شكّ عارض گشته و يقين از ميان رفته است، تا آنجا كه آنچه برايتان تضمين شده (روزى) گويى تحصيلش بر شما واجب گشته است و آنچه بر شما واجب شده (انجام فرايض)، انگار از دوش شما برداشته شده است.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : ألاَ و إنّهُ مَن لا يَنفَعُهُ اليَقينُ يَضُرُّهُ الشَّكُّ ، و مَن لا يَنفَعُهُ حاضِرُ لُبِّهِ و رَأيهِ فغائبُهُ عَنهُ أعجَزُ .
امام على عليه السلام : بدانيد كه هر كس يقين سودش ندهد، شكّ زيانش رسانَد و هر كس خرد و انديشه خودش او را سود نبخشد، خرد و انديشه ديگران در سود بخشيدن به او ناتوانتر است.
عنه عليه السلام : ألاَ و إنّهُ مَن لَم يَنفَعُهُ الحَقُّ ضَرَّهُ الباطِلُ، و مَن لَم يَستَقِمْ بهِ الهُدى جارَ بهِ الضَّلالُ .
امام على عليه السلام : بدانيد كه هر كس حق سودش ندهد، باطلْ زيانش رساند و هر كه را هدايتْ به راه راستش نياورد، گمراهى از راه بِدَرش كند.