احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام
بدهى (نوعى) بندگى است، پس زمام اختيار خود را به كسى كه حق تو را نمى شناسدمسپار (كنايه از اين است كه از هر كس قرض نگير).
مؤمن هنگام بى نيازى شكر مى گزارد و منافق هرگاه بى نياز شود طغيان مى كند.
مؤمن هرگاه سخن گويد ياد (خدا) مى كند و منافق هرگاه سخن گويدبيهوده گويى مى كند.
در عمل مؤمن يقين ديده مى شود و در عمل منافق شك.
سپاسگزارى مؤمن در كردارش آشكار مى شود، [امّا ]سپاسگزارى منافق از زبانشفراتر نمى رود.
بر زبان مؤمن نورى (الهى) است و درخشان و برزبان منافق شيطانى است كهسخن مى گويد.
ثروت فراوان، دشمن مؤمنان و پيشواى منافقان است.
مؤمن بازگشت كننده به خدا، آمرزش خواه و توبه كننده است و منافق نيرنگباز،زيانبار و شكّاك.
مؤمن، با حيا، بى نياز، باوقار و پرهيزگار است و منافق، بى شرم، كودن، چاپلوس و بدبخت .
پرهيزكارى مؤمن در رفتارش آشكار مى شود و پرهيزكارى منافق جز در زبانشظاهر نمى شود.