امام عصر عليه السلام فرمود:براستى كه علم ما بر اوضاع شما احاطه دارد و هيچ چيز از احوال شما بر ما پوشيده نيست و نسبت به لغزشهايى كه از شما سرمى زند شناخت داريم.
از حضرت نقل شده كه فرمود:ما در رعايت حال شما كوتاهى نمى كنيم و شما را فراموش نمى كنيم، اگر جز اين بود گرفتاريها بر شما فرود مى آمد و دشمنان، شما را ريشه كن مى كردند پس تقواى خداى بزرگ را پيشه خود سازيد.
از حضرت مهدى عليه السلام آمده است كه فرمود:حضرت زكريّا عليه السلام از خدا خواست تا نامهاى «پنج تن» را به او بياموزد، پس جبرئيل را بر او نازل كرد، و آموخت. پس از آن هنگامى كه نام محمد و على و فاطمه و حسن را ياد آور مى شد غم و اندوهش برطرف مى شد ولى هنگامى كه امام حسين را به ياد مى آورد گريه گلويش را مى فشرد و نفسهايش به شماره مى افتاد... .
امام دوازدهم در مورد پدر بزرگوارش فرمود:او نورى فروزان و ماهى درخشان بود كه خداوند بزرگ آنچه را نزد خود بود، براى او برگزيد، پس او راه و روش پدران بزرگوار خود را گام به گام دنبال كرد تا رحلت فرمود.
امام عصر عليه السلام فرمود:بايد بدانيد كه حق در ميان ما و با ماست، كسى غير از ما چنين چيزى نمى گويد مگر دروغ گوى افتراء زننده و كسى جز ما چنين ادعايى نمى كند مگر گمراه، گمراه شده.
از حضرت مهدى عليه السلام چنين آمده است:امّا در رخدادهايى كه پيش مى آيد
به راويان احاديث ما مراجعه كنيد،
كه آنان حجّت من بر شما هستند
و مـن حـجّت خــدا بـر آنـانـم.
در نامه امام مهدى عليه السلام چنين آمده است:بدان كه ميان خداى متعال و بندگانش
خـويـشى و قـرابـتى نيـست،
و كسى كه مرا انكار كند از من نيست
و راه او راه پسر نـوح است.
