امام محمد تقى عليه السلام فرمود:همانا جانها و مالهايمان از موهبتهاى گوارا و امانتهاى سپرده خداوند است، هر چه بخواهد، با خوشحالى وخرسندى از آنها بهره مندمان مى گرداند، و هر چه را كه بخواهد، با دادن ثواب و پاداش مى گيرد، آنكه بى تابيش بر تحمل و استقامت وى افزون شود، اجر او از بين رفته است و از اين حالت به خدا پناه مى بريم.
امام محمد تقى عليه السلام فرمود:مـؤمن به سه چـيز مـحتاج است:
1 ـ توفيق الهى، كه كارها را بخوبى به پيش ببرد.
2 ـ واعظ درونى كه هرلحظه او را پند و انذار دهد.
3 ـ پذيرش نصحيت كسى كه او را پند مى دهد.
امام محمد تقى عليه السلام فرمود:خـداوند به يكى از پيامبران وحـى كرد:
امّا زُهد تو، آسايشى را به دنبال دارد كه به زودى به تو خواهد رسيد،
امّا جدايى از ديگران و پيوستنت به من، تو را عزيز خواهد كرد، (اينها براى خودت بود)
امّا آيا براى من با دشمنم دشمنى كردى؟ و با دوستم رفاقت كردى؟
اسماعيل بن سهل گويد:خدمت امام جواد عليه السلام نوشتم، چيزى به من تعليم فرما كه اگر آن را بگويم (بخوانم) در دنيا و آخرت با شما باشم. حضرت به خط خود نوشت:
سـوره «انا انزالناه» را زيـاد بخـوان
و لبهايت به گفتن استغـفار « تـر » باشـد،
(يعنى آنقدر استغفار كُنى كه هيچگاه لبت خشك نشود).
امام جواد عليه السلام فرمود:عظمت و بزرگى نعمتهاى الهى بر كسى معلوم نمى شود مگر آنكه مردم از او درخواستهاى بزرگى بكنند و هر كس اين سخن (درخواستهاى مردم) را تحمل نكند، (پاسخ نگويد) آن نعمت خداوندى را در معرض نابودى قرار داده است.
امام جواد عليه السلام فرمود:دين سرفرازى است،
و دانش، گنج است،
و سكوت نورى است،
و نهايت زهد پاكدامنى است،
و هيچ چيز مثل بدعت دين را از بين نمى برد،
و هيچ چيز مثل طمع مرد را تباه نمى كند،
و به واسطه رؤساء مردم هم اصلاح مى شوند،
و بلا به وسيله دعا بر طرف مى گردد.
وَ قالَ الْجَوادُ عليه السلام:
لاتَكُنْ وَليّا لِلّهِ فىِ الْعَلانِيّةِ،
عَـدُوّا لَهُ فِى السِّـرِ.
