کتابخانه احادیث شیعه

مرگ كافر

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اگر [كسى] با دوستان ما دشمن باشد و با دشمنان ما دوست و القاب مخالفان ما را بر خود نهد، پس آن گاه كه ملك الموت براى ستاندن جانش بيايد، خداوند عزّ و جلّ اربابان آن نابكار را كه به جاى خداوند آنان را به خدايى گرفته بود، در حالى كه به انواع عذاب مبتلايند در برابر او مجسّم گرداند، به طورى كه همين كه آنها را ببيند هلاك شود. و از گرماى عذاب آنها ، كه تاب تحمّلش را ندارد، پيوسته به او رسد. پس ملك الموت به او گويد : اى نابكارِ كافر! دوستان خدا را به دشمنان او وا گذاشتى! امروز آنان كمترين كارى نمى توانند برايت انجام دهند و هيچ راه گريزى ندارى. پس، چنان عذابى به او رسد كه اگر كمترين آن در ميان ساكنان دنيا تقسيم شود، همگى آنان را نابود مى سازد.
نمایش منبع
امام على عليه السلام : مرگ براى كسى كه بنده شهوت و اسير هوس هايش باشد، مايه راحتى است؛ زيرا هرچه زندگيش به درازا كشد، گناهانش فزونى گيرد و جناياتش بر خودش بيشتر و بزرگتر شود.
نمایش منبع
حدیث روز

حضرت زهرا سلام الله علیها:

بِشرٌ في وَجهِ المُؤمِنِ يُوجِبُ لِصاحِبِهِ الجَنَّةَ؛

خوش‌رويى هنگام روبه رو شدن با مؤمن، بهشت را بر فرد خوش‌رو واجب می‌كند.

بحار الأنوار: ج 75، ص 401

احادیث معصومین

حمایت از پایگاه
آمار پایگاه کتابخانه احادیث شیعه

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 3838

تــعــداد حــدیــث روز : 685