امام على عليه السلام : در عبادتى كه با پارسايى همراه نباشد، خيرى نيست.
امام على عليه السلام : كسى كه از پارسايى برهنه شد، دين خود را تباه كرد.
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام : الوَرَعُ نِظامُ العِبادَةِ ، فإذا انقَطَعَ ذَهَبَتِ الدِّيانَةُ ؛ كما إذا انقَطَعَ السِّلكُ أتبَعَهُ النِّظامُ .
امام زين العابدين عليه السلام : پارسايى، رشته عبادت است، اگر اين رشته پاره شود ديندارى از بين مى رود، همچنان كه اگر نخِ [مهره و تسبيح و گردنبند و امثال آن] پاره گردد رشته از هم مى پاشد.
امام صادق عليه السلام : كوششِ در عبادت اگر با پارسايى همراه نباشد، سودبخش نيست.
عنه عليه السلام ـ في وصيَّتِهِ لِعَمرِو بنِ سعيدٍ ـ : اُوصيكَ بتَقوَى اللّه ِ و الوَرَعِ و الاجتِهادِ ، و اعلَم أنّهُ لا يَنفَعُ اجتِهادٌ لا وَرَعَ فيهِ .
امام صادق عليه السلام ـ به عمرو بن سعيد ـ فرمود : تو را به تقواى الهى و پارسايى و كوشش [در عبادت] سفارش مى كنم و بدان كه كوششى كه در آن پارسايى نباشد، سودى نمى دهد.