عنه عليه السلام : إذا أدَّتِ الرَّعِيَّةُ إلَى الوالي حَقَّهُ، و أدَّى الوالي إلَيها حَقَّها، عَزَّ الحَقُّ بَينَهُم، و قامَت مَناهِجُ الدِّينِ، و اعتَدَلَت مَعالِمُ العَدلِ، و جَرَت عَلى أذلالِها السُّنَنُ، فصَلَحَ بِذلكَ الزَّمانُ، و طُمِعَ في بَقاءِ الدَّولَةِ، وَ يَئسَت مَطامِعُ الأعداءِ
و إذا غَلَبَتِ الرَّعِيَّةُ و الِيَها، أو أجحَفَ الوالي بِرَعِيَّتِهِ، اختَلَفَت هُنالِكَ الكَلِمَةُ، و ظَهَرَت مَعالِمُ الجَورِ .
امام على عليه السلام : هرگاه مردم، حقّ زمامدار را ادا كنند و زمامدار حق مردم را رعايت كند، حق در ميان آنان عزيز و نيرومند شود و راههاى دين هموار و نشانه هاى عدالت برپا گردد و كارها در مجراى طبيعى خود پيش رود و بدين سان، زمانه اصلاح شود و به ماندگارى دولت اميد رود و طمع دشمنان، به يأس مبدّل گردد. اما اگر مردم بر زمامدار خود غلبه كنند، يا زمامدار به مردم اجحاف و ستم كند، در اين صورت اتحاد و يكپارچگى، به اختلاف گرايد و نشانه هاى ستم و انحراف آشكار شود.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أوَّلُ مَن يَدخُلُ النّارَ أميرٌ مُتَسَلِّطٌ لَم يَعدِلْ، و ذو ثَروَةٍ مِنَ المالِ لَم يُعطِ المالَ حَقَّهُ، و فَقيرٌ فَخورٌ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : نخستين كسى كه به دوزخ مى رود، زمامدار قدرتمندى است كه عدالت نورزيده و ثروتمند متمكّنى است كه حقوق ماليش را نپرداخته و تهيدست فخر فروش است.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : شفاعت من شامل حال قدرتمندِ بيدادگرِ ستمگر، نمى شود.
عنه صلى الله عليه و آله ـ في آخِرِ خُطبَتِه بِالمَدينَةِ و قَد سَألَهُ عليٌّ عليه السلام عَن مَنزِلَةِ الأميرِ الجائرِ ـ : هُوَ رابِعُ أربَعَةٍ، مِن أشدِّ النّاسِ عَذابا يَومَ القِيامَةِ : إبليسَ، و فِرعَونَ، و قاتِلِ النِّفسِ، و رابِعُهُم سُلطانٌ جائرٌ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در آخرين خطبه اش در مدينه، در پاسخ به پرسش على عليه السلام از جايگاه زمامدارِ بيدادگر ـ فرمود : او چهارمين نفر از چهار نفرى است كه روز قيامت سخت ترين عذاب را دارند: ابليس، فرعون، آدم كش و چهارمينشان زمامدار بيدادگر.