رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : يا بنَ مسعودٍ ، لا تُحَقِّرَنَّ ذنباً و لا تُصَغِّرَنَّهُ ، و اجتَنِبِ الكبائرَ ، فإنّ العَبدَ إذا نَظَرَ يومَ القِيامةِ إلى ذُنوبِهِ دَمَعَـتْ عَيناهُ قَيحاً و دَماً ، يقولُ اللّه ُ تعالى: «يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُّحْضَرًا وَ مَا عَمِلَتْ مِن سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَهَا وَ بَيْنَهُ أَمَدَا بَعِيدًا وَ يُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَ اللَّهُ رَءُوفُ بِالْعِبَادِ » . .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى پسر مسعود! هيچ گناهى را خُرد و كوچك مشمار و از گناهان بزرگ دورى كن ؛ زيرا در روز قيامت چون بنده به گناهان خود بنگرد ، چشمانش چرك و خون خواهد گريست . خداوند متعال مى فرمايد : «روزى كه هر كس كرده نيك خود را و كرده بد خود را بيابد و آرزو كند : كاش ميان او و آنها فاصله اى دور بود و خداوند شما را از [كيفر] خود بترساند و خدا به بندگان ، مهربان است» .
عنه صلى الله عليه و آله : إنّ المؤمنَ لَيَرى ذَنبَهُ كَأَنَّهُ تحتَ صَخرَةٍ يَخافُ أن تَقَعَ علَيهِ ، و الكافِرَ يَرى ذَنبَهُ كأنّهُ ذُبابٌ مَرَّ على أنفِهِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مؤمن گناه خود را چونان تخته سنگ بزرگى بر بالاى سرش مى بيند كه مى ترسد به روى او بيفتد و كافر گناه خويش را مانند مگسى مى بيند كه از جلوى بينى اش رد شود .
عنه صلى الله عليه و آله : إنّ اللّه َ تَبارَكَ وَ تَعالى إذا أرادَ بعَبدٍ خيراً جَعَلَ ذُنوبَهُ بَينَ عَينَيهِ مُمَثَّلَةً و الإثمَ علَيهِ ثقيلاً وَبيلاً ، و إذا أرادَ بعَبدٍ شرّاً أنساهُ ذُنوبَهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هرگاه خداوند تبارك و تعالى خوبى بنده اى را بخواهد، گناهان او را در برابر چشمانش مجسّم مى كند و بار گناه را بر دوش او سنگين مى سازد و هرگاه بدى بنده اى را بخواهد، گناهانش را از يادش مى برد .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إنّ اللّه َ أخفى سَخَطَهُ في مَعصيَتهِ ، فلا تَستَصغِرَنَّ شيئاً مِن مَعصيَتِهِ ، فرُبَّما وافَقَ سَخَطَهُ و أنتَ لا تَعلَمُ .
امام على عليه السلام : خداوند خشم خود را در معصيتش پنهان كرده است ؛ بنا بر اين ، هيچ معصيتى را خُرد مشماريد ؛ زيرا چه بسا كه آن معصيت با خشم خدا همراه باشد و تو ندانى .
الإمامُ الباقرُ عليه السلام : لا مُصيبَةَ كاستِهانَتِكَ بالذنبِ و رِضاكَ بالحالةِ التي أنتَ علَيها .
امام باقر عليه السلام : مصيبتى چون كوچك شمردن گناهت و رضايت دادن به وضعيت موجودت نيست .
امام باقر عليه السلام : كردار بَد خود را كوچك مشمار ؛ زيرا [در قيامت] آن را ناخوشايند خواهى ديد .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنَّ اللّه َ يُحِبُّ العَبدَ أن يَطلُبَ إلَيهِ في الجُرْمِ العظيمِ ، و يُبغِضُ العَبدَ أن يَستَخِفَّ بالجُرمِ اليَسيرِ .
امام صادق عليه السلام : خداوند بنده اى را كه در گناه بزرگ به او توجّه كند دوست دارد و بنده اى را كه گناه اندك را ناچيز شمارد دشمن دارد .