رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : قالَ اللّه ُ سبحانَهُ : إذا عَلِمتُ أنَّ الغالِبَ على عَبدِي الاشتِغالُ بِي نَقَلتُ شَهوَتَهُ في مَسألَتِي و مُناجاتِي ، فإذا كانَ عَبدِي كَذلِكَ فأَرَادَ أن يَسهُوَ حُلْتُ بَينَهُ و بَينَ أن يَسهُوَ ، اُولئكَ أوليائي حقّاً ، اُولئكَ الأبطالُ حقّاً .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند سبحان فرمود : چون بدانم كه يادِ من بر جان بنده ام چيره گشته است، خواهش او را متوجّه سؤال و مناجات با خود كنم ؛ پس چون بنده ام چنين شود، هرگاه بخواهد دچار سهو و غفلت شود ، مانع غفلتش شوم؛ اينان دوستان حقيقى من ، و قهرمانان واقعى هستند .
عنه صلى الله عليه و آله : يقولُ اللّه ُ عزّ و جلّ : إذا كانَ الغالِبُ على العَبدِ الاشتِغالَ بِي ، جَعَلتُ بُغيَتَهُ و لَذَّتَهُ في ذِكرِي ، فإذا جَعَلتُ بُغيَتَهُ و لَذَّتَهُ في ذِكرِي عَشِقَني و عَشِقتُهُ ، فإذا عَشِقَني و عَشِقتُهُ رَفَعتُ الحِجابَ فيما بَيني و بَينَهُ ، و صَيَّرتُ ذلِكَ تَغالُباً علَيهِ ، لا يَسهُو إذا سَها الناسُ ، اُولئكَ كلامُهُم كلامُ الأنبياءِ ، اُولئكَ الأبطالُ حقّاً .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند عزّ و جلّ مى فرمايد : هرگاه ياد من بر بنده ام غالب شود ، خواهش و خوشى او را در ياد خود قرار دهم و چون خواهش و خوشى او را در ياد خود قرار دهم ، عاشق من شود و من نيز عاشق او گردم و چون عاشق يكديگر شديم ، حجاب ميان خود و او را بردارم و عشق خود را بر جان او چيره گردانم ، چندان كه مانند ديگر مردم دچار سهو و غفلت نمى شود ؛ سخن اينان، سخن پيامبران است ؛ اينان قهرمان واقعى هستند .