امام على عليه السلام : تلخى حقّ را تحمّل كن، و مبادا كه فريب شيرين بودن باطل را بخورى .
امام على عليه السلام : حقّ را تحمّل نكند، مگر كسى كه ارزش آن را بشناسد .
الإمامُ الباقرُ عليه السلام : لَمّا حَضَرَتْ أبي عليَّ ابنَ الحسينِ عليه السلام الوَفاةُ ضَمَّني إلى صَدْرِهِ ثُمَّ قالَ : أيْ بُنيَّ ، اُوصيكَ بِما أوْصاني أبي حِينَ حَضَرَتْهُ الوَفاةُ ـ و بما ذَكَرَ أنّ أباهُ عليه السلام أوصاهُ بهِ ـ : أيْ بُنَيَّ ، اصبِرْ على الحقِّ و إنْ كانَ مُرّا .
امام باقر عليه السلام : چون هنگام رحلت پدرم على بن الحسين عليه السلام فرا رسيد، مرا در آغوش گرفت و فرمود : فرزندم ! من به تو همان سفارشى را مى كنم كه پدرم در هنگام فرا رسيدن رحلتش به من كرد و فرمود كه پدر او نيز به وى همان سفارش را كرده است : فرزندم ! حقّ را تحمّل كن هرچند تلخ باشد .
عنه عليه السلام : اصبِرْ نَفسَكَ على الحقِّ ؛ فإنَّهُ مَن مَنَعَ شيئا في حقٍّ أعطى في باطِلٍ مِثْلَيهِ .
امام باقر عليه السلام : خود را در برابر [پذيرش ]حقّ، به صبورى وادار؛ زيرا كسى كه حقّى را ادا نكند، به اندازه دو برابر آن در باطل خرج كند .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ و قدِ اسْتَفْتاهُ رجُلٌ مِن أهلِ الجَبلِ فأفْتاهُ بخِلافِ ما يُحِبُّ ، فرأى أبو عبدِ اللّه ِ الكَراهَةَ فيهِ ـ : يا هذا ، اصْبِرْ على الحقِّ ، فإنَّهُ لَم يَصبِرْ أحدٌ قَطُّ لحَقٍّ إلاّ عَوّضَهُ اللّه ُ ما هُو خَيرٌ لَه .
امام صادق عليه السلام ـ وقتى مردى از اهالى جبل از ايشان استفتايى كرد و فتواى ايشان بر خلاف ميل او بود و ناراحتى در چهره اش مشاهده شد ـ فرمود : اى مرد ! حقّ را تحمّل كن ؛ زيرا هيچ كس حقّى را تحمّل نكرد، مگر اين كه خداوند در عوض ، چيزى به او عطا فرمود كه برايش بهتر است .