علل الشرائع عن أبي بصيرٍ : دَخَلتُ على أبي عبدِ اللّه ِ عليه السلام و مَعي رجُلٌ مِن أصْحابِنا ، فقُلتُ لَهُ : جُعِلتُ فِداكَ يا بنَ رسولِ اللّه ِ ، إنّي لَأغْتَمُّ و أحْزَنُ مِن غَيرِ أنْ أعْرِفَ لِذلكَ سَببا ، فقالَ أبو عبدِ اللّه ِ عليه السلام : إنَّ ذلكَ الحُزنَ و الفَرحَ يَصِلُ إلَيكُم مِنّا؛ لأنّا إذا دَخلَ علَينا حُزنٌ أو سُرورٌ كانَ ذلكَ داخِلاً علَيكُم ، لأنّا و إيّاكُم مِن نُورِ اللّه ِ عزّ و جلّ .
علل الشرائع ـ به نقل از ابو بصير ـ : با يكى از يارانمان خدمت امام صادق عليه السلام رسيديم . به آن حضرت عرض كردم : فدايت شوم، يا بن رسول اللّه ! من [گاه ]بدون آن كه بدانم دليلش چيست غمگين و اندوهناك مى شوم ! امام صادق عليه السلام فرمود : آن غم و شادى از ما به شما مى رسد ، زيرا اگر اندوهى يا سرورى به ما رسد بر شما نيز وارد مى شود؛ چون ما و شما از نور خداوند عزّ و جلّ هستيم.
الكافي عن جابرٍ الجُعفيِّ : تَقَبَّضْتُ بَينَ يَدَي أبي جعفرٍ عليه السلام ، فقُلتُ : جُعِلتُ فِداكَ ، رُبَّما حَزِنتُ مِن غَيرِ مُصيبَةٍ تُصيبُني أو أمْرٍ يَنزِلُ بِي ، حتّى يَعْرِفَ ذلكَ أهلي في وَجْهي و صَديقي ، فقالَ : نَعَم يا جابرُ ، إنّ اللّه َ عزّ و جلّ خَلقَ المؤمنينَ مِن طِينةِ الجِنانِ و أجْرى فيهِم مِن ريحِ رُوحِهِ ، فلذلكَ المؤمنُ أخو المؤمنِ لأبيهِ و اُمّهِ ، فإذا أصابَ رُوحا مِن تلكَ الأرواحِ في بَلَدٍ من البُلْدانِ حُزنٌ ، حَزِنتْ هذهِ لأنَّها مِنها .
الكافى ـ به نقل از جابر جعفى ـ : در حضور امام باقر عليه السلام دلم گرفت . عرض كردم : فدايت شوم ، گاهى اوقات بدون آن كه مصيبتى يا گرفتاريى به من رسد، اندوهگين مى شوم، چندان كه همسرم و دوستم آن را در چهره ام مى خوانند. فرمود : همين طور است، جابر ! خداوند عزّ و جلّ مؤمنان را از طينت بهشتى آفريد و از نسيم روح خويش در آنها روان ساخت، از اين روست كه مؤمن برادر تنى مؤمن است . پس هرگاه به يكى از آن ارواح در شهرى اندوهى رسد، آن روح ديگر اندوهگين شود؛ زيرا از جنس اوست.
بحار الأنوار : رُوي أنَّه سئلَ العالِمُ عليه السلام عنِ الرّجُلِ يُصْبِحُ مَغْموما لا يَدْري سَببَ غَمِّهِ ، فقالَ : إذا أصابَهُ ذلكَ فلْيَعْلَمْ أنَّ أخاهُ مَغْمومٌ ، و كذلكَ إذا أصْبَحَ فَرْحانَ لغَيرِ سَببٍ يُوجِبُ الفَرَحَ ، فباللّه ِ نَسْتَعينُ على حُقوقِ الإخْوانِ .
بحار الأنوار : روايت شده است كه از امام كاظم عليه السلام سؤال شد: فردى غمگين مى شود بى آن كه علت اندوه خود را بداند ؟ فرمود : اگر اندوهى به او رسد بداند كه برادرش غمى دارد . همچنين است اگر بى دليل شاد شود . پس ، در اداى حقوق برادران از خدا مدد مى جوييم .