حديث و آيات: مردم بنده دنيايند
عنه عليه السلام : قد خَرقَتِ الشَّهَواتُ عقلَهُ ، و أماتَتِ الدنيا قَلبَهُ ، و وَلَهَتْ علَيها نَفسُهُ ، فهو عَبدٌ لها ، و لِمَن في يَدَيهِ شيءٌ مِنها ، حيثُما زالَتْ زالَ إلَيها ، و حيثُما أقبَلَتْ أقبَلَ علَيها .
امام على عليه السلام : خواهشهاى نفسانى، خِرد او را متلاشى مى كند و دنيا، دلش را مى ميراند و نفس او، شيفته دنيا مى گردد ، پس او بنده دنيا و بنده هر كسى مى شود كه چيزى از دنيا به دست دارد ، به هر طرف كه دنيا برود، او نيز به همان سو مى رود، و به هر سو كه دنيا رو كند او نيز به همان طرف رو مى كند .