حديث و آيات:
امامت، ريشه همه خوبيهاست
الإمامُ الكاظمُ عليه السلام ـ لَمّا سُئل عَن قولِهِ تعالى : «قُلْ إنَّما حَرَّمَ رَبّي الفَواحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْها وَ مَا بَطَنَ»
ـ : إنّ القرآنَ لَهُ ظَهْرٌ و بَطْنٌ ، فَجَميعُ ما حَرَّمَ اللّه ُ في القرآنِ هُوَ الظّاهِرُ ، و الباطِنُ مِن ذلِكَ أئمّةُ الجَورِ . و جَميعُ ما أحَلَّ اللّه ُ تعالى في الكِتابِ هُوَ الظّاهِرُ ، و الباطِنُ مِن ذلِكَ أئمّةُ الحَقِّ .
امام كاظم عليه السلام ـ در پاسخ به پرسش از آيه «بگو: پروردگارم بديهاى آشكار و نهان را حرام كرده است» ـ فرمود : قرآن ظاهرى دارد و باطنى. تمام آنچه را كه خداوند در قرآن حرام كرده، ظاهر است و باطن آنها پيشوايان ستمگرند و همه آنچه را كه خداوند در كتاب خود حلال شمرده همان ظاهر است و باطن آنها امامان حق هستند.