الإمام زين العابدين عليه السلام : إنَّ عَلامَةَ الزّاهِدينَ فِي الدُّنيَا الرّاغِبينَ فِي الآخِرَةِ : تَركُهُم كُلَّ خَليطٍ وخَليلٍ ، ورَفضُهُم كُلَّ صاحِبٍ لا يُريدُ ما يُريدونَ . ألا وإنَّ العامِلَ لِثَوابِ الآخِرَةِ هُوَ الزّاهِدُ في عاجِلِ زَهرَةِ الدُّنيا .
امام زين العابدين عليه السلام : نشانه دنياگريزان آخرت گراى ، ترك هر معاشر و دوستى ، و طرد هر هم صحبتى است كه خواسته اش با خواسته آنان ، يكى نيست. آگاه باشيد آن كه براى پاداش و آخرت كار كند ، به زيب و زيور نقد دنيا ، بى رغبت است.
الإمام زين العابدين عليه السلام ـ لَمّا سُئِلَ عَنِ الزُّهدِ ـ : عَشَرَةُ أشياءَ : فَأَعلى دَرَجَةِ الزُّهدِ أدنى دَرَجَةِ الوَرَعِ ، وأعلى دَرَجَةِ الوَرَعِ أدنى دَرَجَةِ اليَقينِ ، وأعلى دَرَجَةِ اليَقينِ أدنى دَرَجَةِ الرِّضا .
ألا وإنَّ الزُّهدَ في آيَةٍ مِن كِتابِ اللّه ِ «لِّكَيْلاَ تَأْسَوْاْ عَلَى مَا فَاتَكُمْ وَلاَ تَفْرَحُواْ
بِمَا ءَاتَاكُمْ» .
امام زين العابدين عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از زهد ـ : زهد ، ده درجه دارد: بالاترين درجه زهد ، پايين ترين درجه وَرَع است، و بالاترين درجه وَرَع ، پايين ترين درجه يقين است، و بالاترين درجه يقين ، پايين ترين درجه رضاست .
آگاه باشيد كه زهد در يك آيه از كتاب خداوند خلاصه شده است: «تا
بر آنچه از دست مى دهيد ، افسوس نخوريد و براى آنچه خدا به شما مى دهد ، شادمان نشويد» .
الإمام زين العابدين عليه السلام ـ مِمّا كانَ يَعِظُ بِهِ النّاسَ في مَسجِدِ رَسولِ اللّه ِ صلي الله عليه و آله ـ : اِزهَدوا فيما زَهَّدَكُمُ اللّه ُ فيهِ مِن عاجِلِ الحَياةِ الدُّنيا .
امام زين العابدين عليه السلام ـ از اندرزهاى ايشان به مردم در مسجد پيامبر خدا ـ : از اين زندگى كنونى دنيا كه خداوند شما را به زهد در آن ترغيب كرده است، دل بر كَنيد.
عنه عليه السلام : إنَّ الدُّنيا قَدِ ارتَحَلَت مُدبِرَةً ، وإنَّ الآخِرَةَ قَدِ ارتَحَلَت مُقبِلَةً ، ولِكُلِّ واحِدَةٍ مِنها بَنونَ ، فَكونوا مِن أبناءِ الآخِرَةِ ولا تَكونوا مِن أبناءِ الدُّنيا ، ألا وكونوا مِنَ الزّاهِدينَ فِي الدُّنيَا الرّاغِبينَ فِي الآخِرَةِ .
امام زين العابدين عليه السلام : دنيا كوچ كرده است و مى رود و آخرت ، كوچ كنان مى آيد، و براى هريك از آن دو ، فرزندانى است. پس، از فرزندان آخرت باشيد و از فرزندان دنيا نباشيد. هان! از دنيا گريزانِ آخرت خواه باشيد.
الإمام زين العابدين عليه السلام :
امام زين العابدين عليه السلام :
الإمام زين العابدين عليه السلام ـ مِن دُعائِهِ يَومَ عَرَفَة ـ : وَانزِع مِن قَلبي حُبَّ دُنيا دَنِيَّةٍ تَنهى عَمّا عِندَكَ ، وتَصُدُّ عَنِ ابتِغاءِ الوَسيلَةِ إلَيكَ ، وتَذهَلُ عَنِ التَّقَرُّبِ مِنكَ .
امام زين العابدين عليه السلام ـ در دعايش در روز عرفه ـ : دوستىِ دنياى دون را از دلم بَر كن كه از [دستيابى به] آنچه نزد توست ، باز مى دارد، و از جستن وسيله رسيدن به تو مانع مى شود، و از نزديك شدن به تو غافل مى سازد .
عنه عليه السلام : إلهي أسأَ لُكَ بِحَقِّكَ الواجِبِ عَلى جَميعِ خَلقِكَ . . . أن تُسَلِّيَ نَفسي عَنِ الدُّنيا بِمَخافَتِكَ ، وأن تُثنِيَني بِالكَثيرِ مِن كَرامَتِكَ بِرَحمَتِكَ .
امام زين العابدين عليه السلام : معبود من! به آن حقّ تو كه بر همه آفريدگانت واجب است ، از تو درخواست مى كنم... كه با افكندن خوفت در دلم ، دنيا را از يادم ببرى، و به مهربانى ات به كرامت (احسان) فراوانت بازم گردانى.
عنه عليه السلام : اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد ، وَاقبِض عَلَى الصِّدقِ نَفسي ، وَاقطَع مِنَ الدُّنيا حاجَتي ، وَاجعَل فيما عِندَكَ رَغبَتي شَوقا إلى لِقائِكَ .
امام زين العابدين عليه السلام : بار خدايا! بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و جانم را بر راستى [در پندار و گفتار و كردار] بگير، و نيازم را از دنيا قطع كن، و مرا به آنچه نزد توست ، راغب نما تا به ديدارت مشتاق گردم.
عنه عليه السلام ـ مِن كَلامٍ لَهُ كانَ يَعِظُ بِهِ النّاسَ في كُلِّ جُمُعَةٍ ، يَقولُ في آخِرِهِ ـ : أسأَلُ اللّه َ العَونَ لَنا ولَكُم عَلى تَزَوُّدِ التَّقوى وَالزُّهدِ فيها ، جَعَلَنَا اللّه ُ وإيّاكُم مِنَ الزّاهِدينَ في عاجِلِ زَهرَةِ الحَياةِ الدُّنيَا ، الرّاغِبينَ لاِآجِلِ ثَوابِ الآخِرَةِ ، فَإِنَّما نَحنُ بِهِ ولَهُ ، وصَلَّى اللّه ُ عَلى مُحَمَّد النَّبِيِّ وآلِهِ وسَلَّمَ .
امام زين العابدين عليه السلام ـ در پايان سخنانى كه هر جمعه مردم را با آنها موعظه مى كرد ـ : از خداوند ، درخواست مى كنم كه ما و شما را در اندوختن توشه پرهيزگارى و دل بركندن از دنيا كمك كند، و ما و شما را از زهدوَرزانِ به زرق و برق كنونى زندگى دنيا ، و از راغبانِ به پاداش آينده آخرت قرار دهد؛ چرا كه ما وابسته به او و از آنِ اوييم. سلام خداوند بر محمّدِ پيامبر و خاندان او باد!
الإمام زين العابدين عليه السلام : اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وآلِهِ ، وَارزُقنِي الرَّغبَةَ فِي العَمَلِ لَكَ لاِآخِرَتي حَتّى أعرِفَ صِدقَ ذلِكَ مِن قَلبي ، وحَتّى يَكونَ الغالِبُ عَلَيَّ الزُّهدَ في دُنيايَ .
امام زين العابدين عليه السلام : خدايا! بر محمّد و آل محمّد ، درود فرست و رغبت به كار خداپسندانه براى آخرتم را روزى ام كن، به طورى كه درستى آن را با قلبم بشناسم، و به طورى كه زهدورزى به دنيايم ، بر من چيره باشد.